تحقیق حاضر با هدف بررسی عوامل مؤثر بر وقوع جرم در بین حاشیهنشینان شهر تبریز انجام شد. عوامل فردی شامل جنسیت، سن، تحصیلات و شغل شهروندان و مشارکت اجتماعی، نگرش دینی، سطوح فقر اجتماعی- فرهنگی به عنوان متغیرهای مستقل و
میزان وقوع جرم نیز به عنوان متغیر وابسته مطالعه شدند. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه حاشیه نشینان بالای 16 سال شهر تبریز است که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. روش تحقیق از نوع پیمایشی و گردآوری دادهها به وسیله پرسشنامه محقق ساخته در قالب طیف لیکرت انجام شده است. برای تعیین روایی پرسشنامه از نظرات اساتید و متخصصین و برای تعیین پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که در نتیجه سؤالات پرسشنامه از روایی و پایایی لازم برخوردار بودند. در آزمون روابط متغیرها از تحلیلهای آماری r پیرسون، آزمون تفاوت میانگین مستقل T-test و آزمون تحلیل واریانس یکطرفه استفاده شد که نتایج بدست آمده به شرح زیر میباشد.میزان وقوع جرم در بین مردان بالاتر از زنان میباشد. پاسخگویان مستاجر میزان جرم بالاتری نسبت به دو گروه دیگر داشتند.
میزان وقوع جرم براساس شغل پاسخگویان معنیدار نبود.
میزان وقوع جرم و مشارکت اجتماعی معنیدار بدست نیامد. ولی با متغیر
نگرش دینی دارای همبستگی معکوس و با متغیر سطح فقر فرهنگی- اجتماعی دارای همبستگی مستقیم بود. برنامهریزی و اختصاص بودجه به نقاط حاشیهای شهر و همچنین به کار گرفتن ساکنان و افراد درگیر در حاشیهنشینی و مشارکت فعال آنها در این زمینه میتواند یکی از عوامل موثر در بهبود یا کاهش وضعیت حاشیهنشینی باشد