بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر تاب آوری دانشجویان

هدف مطالعه حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاري بر تاب آوري دانشجویان انجام بود. مطالعه حاضر از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان شهر کاشان که در سال تحصیلی 99-98 مشغول به تحصیل بودند. تعداد 30 نفر از دانشجویان با روش نمونه گیري تصادفی ساده انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار جمع آوري اطلاعات پرسشنامه تاب آوري بود.درمان شناختی- رفتاري به مدت 10 جلسه 90 دقیقه اي در مورد گروه آزمایش اجرا شد، گروه کنترل مداخله اي را دریافت نکردند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آمار توصیفی و آزمون هاي استنباطی (تحلیل کوواریانس) تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که بین میانگین نمرات قبل از مداخله و بعد از مداخله تفاوت معنی داري وجود دارد. ولی بعد از مداخله تفاوت معنی دار در میانگین نمرات دو گروه مداخله و کنترل مشاهده شد. نتایج پژوهش نشان دادتاب آوري دانشجویان بعد از درمان شناختی- رفتاري در گروه آزمایش با گروه کنترل متفاوت است. به عبارتی درمانشناختی- رفتاري باعث افزایش تاب آوري دانشجویان گردید.

Keywords:

درمان شناختی رفتاری , تاب آوری , دانشجویان