تاثیر آموزش معکوس برآمادگی یادگیری خود راهبر ،پیشرفت تحصیلی ومشارکت دانش آموزان

مطالعه حاضر سعی دارد به بررسی تاثیر آموزش معکوس برآمادگی یادگیری خود راهبر ،پیشرفت تحصیلی ومشارکت دانش آموزان در درس ریاضی بپردازد. روش استفاده شده در این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش مورد نظر دانش آموزان مقطع چهارم ابتدایی در شهرشوش می باشد ،پیش از اجرای جلسات آموزشی از افراد گروه نمونه پیش آزمون به عمل آمد. و پس از انتصاب روش نمونه گیری هدفمند ؛ گروه ها در دو گروه آزمایش و کنترل(25 نفر به عنوان پیش و 25 نفر به عنوان پس آزمون )، روش تدریس معکوس در قالب 8 جلسه ی 60 دقیقه ای با یک تنفس 15دقیقه ای به گروه آزمایشی آموزش داده می شود. پس از اتمام جلسات آموزشی بلافاصله پس آزمون اجرا شد و نتایج پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه با یکدیگر مقایسه شدند.ابزار تکمیلی جهت اندازه گیری در تحقیق حاضر پرسشنامه آمادگی یادگیری خود راهبری گوگللیمو 1 (1977)وجهت بررسی پیشرفت تحصیلی از پرسشنامه استاندارد پیشرفت تحصیلی فام و تیلور(1994)2 می باشد که روایی آن مورد تایید اساتید و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب 0/90 و 0/75 برآورد گردید. نتایج تحقیقات نشان داد که ، آموزش معکوس برآمادگی یادگیری خود راهبر ،پیشرفت تحصیلی ومشارکت دانش آموزان در درس ریاضی تاثیر دارد.

Keywords:

آمادگی یادگیری خود راهبر , آموزش معکوس , پیشرفت تحصیلی , مشارکت دانش آموزان , درس ریاضی