داستان های ریاضی ابزاری برای روش تدریس یادگیری معكوس دانش آموزان سوم ابتدایی

تدریس ریاضی در دورهی ابتدایی با شیوه ای اثرگذار و انجام تمرینات مناسب جهت تثبیت یادگیری در زمان در نظر گرفته شده و ترغیب دانش آموزان به تفکر و فعال بودن در یادگیری، یکی از دغدغه های اصلی معلمان ریاضیدر دوره ی ابتدایی است . در این پژوهش سعی شده است با استفاده از داستان های ریاضی به عنوان محتوای مناسبی برای روش تدریس یادگیری معکوس به بهبود یادگیری مفاهیم ریاضی در دانش آموزان سوم ابتدایی و کاربردمفاهیم آموخته شده در زندگی روزمره کمک شود. این تحقیق به صورت پژوهش کیفی و روش پدیدارشناسی از تجربی زیستی دانش آموزان کلاس سوم ابتدایی انجام گرفت. داستان هایی که برای هر درس از کتاب ریاضی سومارائه شدند به دلیل نمایش کاربرد مفاهیم یاد گرفته شده در زندگی روزمره، علاوه بر ایجاد انگیزه در دانش آموزان، موجب درک عمیق آنان از مفاهیم درسی شدند و به دلیل اینکه داستان ها به عنوان محتوای یادگیری معکوس ارائهشدند و دانش آموزان در محیط خارج از کلاس درس مفاهیم اولیه را آموختند، زمان کلاس به انجام کار گروهی در حل مسائل و بحث در مورد آموخته ها اختصاص یافت. در این پژوهش که یک پدیدارشناسی توصیفی است، تحلیل داده ها با روش هفت مرحله ای کلایزی انجام گر فت. از نرم افزار MAXQDA11 برای کدگذاری و مراحل پیاده سازی کلایزی استفاده شد.

Keywords:

آموزش ریاضی , یادگیری معکوس , داستان های ریاضی , پدیدارشناسی