راهبردهای تدریس موثر در آموزش علوم ابتدایی

پژوهش حاضربا هدف راهبردهاي تدریس موثردر آموزش علوم ابتدایی انجام یافت. روش پژوهش از نوع کتابخانه اي - مطالعاتی بود. این پژوهش نشان داد که برنامه درسی علوم مدارس ابتدایی باید بطوري تهیه وتنظیم شودکه هدفهاي علم آموزي در آن مد نظر قرار گیرد و در تدریس علوم ابتدایی نباید فقط به کتاب بسنده کرد چرا که بخش قابل توجه آن به کار هاي آزمایشگاهی، تجربی و عملی است. به همین منظور براي تدریس موثردردرس علوم ابتدایی بایستی دانش آموزان را فعال کرد چراکه هرقدر فراگیران در جریان یادگیري فعال باشند عملکرد آنان بهترخواهد بود. یافته هاي این پژوهش حاکی از آن است که باید معلمان از روشها و یا تلفیقی از روش هاي نوین تدریس علوم، ابزارهاي کمک آموزشی وغیره، براي تدریس موثر علوم ابتدایی بهره ببرند و نباید در جریان تدریس علوم ابتدایی متکلم الوحده شد و بجاي تدریس سنتی ومتکلم الوحده باید از تدریس چهره به چهره و روشهاي نوین تدریس استفاده کرد . همچنین باید از طریق فرصت پرسش و پاسخ، فرضیه سازي، ایفاي نقش دادن به دانش آموزان آنان را درجریان یادگیري مشارکت داده تا اینکه تدریس موثر و گیراي آن در بین دانش آموزان ابتدایی عمیق ترو بلند مدت باشد. راهبردهاي که در این مقاله مورد بررسی قرار می گیرند، زیر مجموعه ي روش هاي نوین و فعال قرار دارند. نتیجه این پژوهش موید آن است که بین چهار مقوله یعنی روش فعال، روش سنتی، پیشرفت تحصیلیو خلاقیت رابطه تاثیرگزار و معنا داري وجود دارد.

Keywords:

تدریس , روشهاو فنون , آموزش و یادگیری , علوم ابتدایی.