مروری بر مفاهیم یادگیری سازمانی و ابعاد آن

در چند دهه گذشته مطالعه های بسیاری در ارتباط با یادگیری سازمانی صورت گرفته است. وجه مشترکی که در بیشتر این تعاریف به چشم میخورد مفهوم سازگاری است.یادگیری سازمانی زمانی اتفاق می افتد که اعضای سازمان برای حل مسائل سازمان از یادگیری استفاده می کنند وهرسازمان بر اساس ویژگی های خود و افرادش روش هایی برای یادگیری دارد.یادگیری مستمر ویژگی کلیدی سازمانهای پاسخگو به عنوان عنصریرقابتی،استراتژیک و پویاست.علاوه بر این یادگیری سازمانی مفهومی است که به فرایند یادگیری در سازمان ها اشاره دارد.بارها به اشتباه، محققان آنرا با سازمان یادگیرنده مترادف دانسته اند.ابعاد یادگیری سازمانی از دیدگاه نیف عبارتند ازچشم انداز مشترک، اشتراک گذاشتن دانش، کار و یادگیریگروهی، تفکر سیستمی، فرهنگ سازمانی،رهبری مشارکتی وتوسعه شایستگی های کارکنان.چشم انداز مشترک تمرکز و انرژی برای یادگیری را فراهممی سازد. اشتراک گذاشتن دانش انتقال و توزیع دانش، انتقال سازمانی و فناورانه داده ها، اطلاعات و دانش را در بر می گیرد.در کار و یادگیری گروهیتاکید بر اهمیت هم راستایی نیروها و کارکنان سازمان است تا از هدر رفتن انرژی جلوگیری شود. تفکر سیستمی، یعنی استفاده از روش سیستمیدر تحلیل و اداره امور سازمان و توجه به تاثیر عوامل سازمانی بر یکدیگر. فرهنگ سازمانی مفهوم و مقوله ای است در حوزه مطالعات سازمان ومدیریت که نگرش ها،روحیه ها،تجربه ها،باورها و ارزش های یک سازمان را تشریح می کند.پیامد رهبری مشارکتی،داشتن احساس شراکت کارکناناست.نتیجه چنین کوششی آن است که کارکنان احساس کنند به آنان نیاز است و وجودشان سودمند است آنان در می یابند که مدیران نیز به کاریاری می دهند.شایستگی در ادبیات منابع انسانی،مجموعه ای است از دانش،مهارت ها و رفتارهای قابل سنجش و مشاهده که در موفقیت یک شغلیا پست سهیم هستند.

Keywords:

یادگیری سازمانی , تفکر سیستمی , فرهنگ سازمانی , رهبری مشارکتی