بررسی نقش موزه ها در توسعه ی گردشگری پایدار "با تاکید بر باز آفرینی بافت های تاریخی " (مطالعه موردی : بنا تاریخی سرای همدانی ، استان قم – ایران)

گردشگری پایدار ، با اتکا بر مفهوم توسعه ی پایدار ، صنعت گردشگری را در عین سود دهی اقتصاد ، کمترین تاثیر را بر جامعه میزبان و محیط زیست را دارد که در این راستا توجه هرچه بیشتر به آثار فرهنگی و تاریخی ، به ویژه بافت های تاریخی ، از الزامات توسعه ی گردشگری و نیز توسعه ی پایدار شهری به شمار می آید. که با پرداختن سه مفهوم توسعه پایدار و گردشگری و بازآفرینی بناهای تاریخی در این مقاله ی حاضر که ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر دارند ، باز آفرینی بناهای تاریخی به موزه ها میتواند بر توسعه ی گردشگری به ویژه گردشگری پایدار در مقصد را بیفزاید . که در این پژوهش سعی نموده شده است تا هدف را به بررسی وضعیت گردشگری پایدار ، تحت تاثیر جاذبه ی موزه در مرکز استان به عنوان محدوده ی پژوهش قرار دهند ؛ لذا روش گردآوری اطﻻعات در این پژوهش به صورت پرسشنامه ، مشاهدات و برداشت های میدانی است. که یافته ها نشان میدهد بازآفرینی بنای تاریخی سرای همدانی به موزه ، به صورت بالقوه نقش بسزایی در جذب گردشگر که باعث توسعه ی اقتصادی ، اجتماعی ، فرهنگی ساکنان ، توجه و ترویج فرهنگ و هویت بومی و منطقه ای و در جهت حفظ و احیای هویت تاریخی این شهر ، شاهد قابل توجهی میباشد.

Keywords:

گردشگری , گردشگری پایدار , توسعه پایدار , موزه , بافت های تاریخی , سرای همدانی