رابطه بین گرایش به تفکر انتقادی با هوش هیجانی دانش آموزان متوسطه شهر اصفهان

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین گرایش به تفکر انتقادی با هوش هیجانی دانش آموزان متوسطه شهر اصفهان انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مشغول به تحصیل در مدارس دولتی ناحیه 5 و 6 اصفهان که شامل 14122 نفر بوده اند و با استفاده از مطالعات همبستگی و فرمول تاپاخنیک و فیدل 210 نفر برآورد گردید. ابزار جمعآوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه های گرایش به تفکر انتقادی ریتکس (2003) و هوش هیجانی هیجانی باران (1980) بود. روایی محتوا از طریق مراجعه به متخصصین موضوعی و روایی صوری توسط چند نفر از پاسخگویان مورد تایید قرار گرفت. همچنین ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه های تفکر انتقادی 0/84 و هوش هیجانی 0/75 میباشد. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش در سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام شده است. در سطح آمار توصیفی برای مشخص کردن توزیع فراوانی و درصد نمره های پاسخگویان از میانگین، انحراف معیار استفاده شده است. در سطح آمار استنباطی از آزمون کولموگروف اسمیرنف جهت بررسی نرمال بودن متغیرهای اصلی پژوهش و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است و در نهایت نتایج نشان داد که بین تفکر انتقادی و هوش هیجانی رابطه معنادار وجود دارد و نشاندهنده همبستگی نسبتاً بالای بین تفکر انتقادی و هوش هیجانی دانش آموزان متوسطه شهر اصفهان است.

Keywords:

تفکر انتقادی , هوش هیجانی.