بررسی اثر مواد جایگزین سیمان بر مقاومت کششی انواع مختلف بتن الیافی در محیط دریای عمان

یکی از مشکلات رایج در سازه های دریایی بتنی، وجود انواع ترک با منشاءهای مختلف دمایی، رطوبتی و نیروهای فیزیکی است. این ترک ها مبدأ ورود یون های مهاجم و در نهایت کاهش عمر بهره برداری و ظرفیت باربری این سازه ها محسوب می شوند. یکی از روش های کاهش انتشار ترک و یا به تأخیر انداختن وقوع آن و افزایش شکل پذیری بتن، استفاده از الیاف است. از سویی دیگر، شیوه ای دیگر در ممانعت از ورود یون های مهاجم و در نهایت، افزایش نفوذناپذیری بتن استفاده از مواد جایگزین سیمان است. با عنایت به تحقیقات محدود انجام شده در زمینه استفاده همزمان مواد مختلف جایگزین سیمان با الیاف مختلف در بتن و بررسی اثر هم افزایی این دو ماده بر مقاومت کششی بتن، در مقاله حاضر، اثر مواد مختلف جایگزین سیمان شامل میکروسیلیس، متاکائولین و زئولیت بر رفتار کششی بتن حاوی الیاف شیشه و پلی پروپیلن در محیط جزر و مد دریای عمان مورد بررسی قرار گرفت؛ ضمن اینکه این نتایج با روابط تئوریک موجود، مورد راستی آزمایی قرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده، در بین بتن های مسلح به الیاف پلی پروپیلن و شیشه، بیشترین مقاومت کششی، به ترتیب مربوط به افزودن میکروسیلیس و متاکائولین است. همچنین مقاومت کششی حاصل از روابط تئوریک نمونه های بتنی مسلح به الیاف پلی پروپیلن به طور میانگین کمتر از نمونه های آزمون شده در تحقیق شد؛ ضمن اینکه این مهم، در مورد نمونه های مسلح به الیاف شیشه بالعکس است.

Keywords:

محیط جزر و مد , مقاومت کششی , الیاف شیشه , الیاف پلیپروپیلن , ماده جایگزین سیمان