اثربخشی آموزش مدیریت هیجان بر کیفیت خواب و آرامش بیماران قلبی

هدف این پژوهش مطالعه اثر بخشی آموزش مدیریت هیجان و کاهش پرخاشگری بر کیفیت خواب و آرامش بیماران کرونر قلبی شهر تهران بود. روش این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش اجراء، آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بیماران قلبی بستری شده در بیمارستان های شهر تهران در سال 1398بود که تعداد آنها 203 نفر بود و از میان افراد جامعه تعداد 60 نفر 30) نفرگروه آزمایش و 30 نفر گروه کنترل) به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش نمونه گیری، دسترس بود. داده های پژوهش با دو روش کتابخانه ای و میدانی جمع آوری شدند. همانطور که مطرح شده بود، برای جمع آوری داده ها در بخش میدانی از پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ (1989) و پرسشنامه آرامش ذهنی مارون (2012) استفاده شد. اطلاعات جمع آوری شده با نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شده اند. نتایج حاصل از تحلیل فرضیه های پژوهش نشان داد، آموزش مدیریت هیجان بر کیفیت خواب و آرامش بیماران قلبی اثربخش بوده است.

Keywords:

آموزش مدیریت هیجان , کیفیت خواب , آرامش , بیماران قلبی