بررسی تاثیر پارامترهای طراحی معماری مجتمع‌های مسکونی در الگوهای مصرف انرژی

رشد شتابان و فزایندۀ شهرنشینی و در پی آن افزایش جمعیت شهرها، پیامدهای مختلفی را در زمینه‌های گوناگون به دنبال داشته است. از جمله مهم ترین این پیامدها می‌توان به افزایش مصرف و تقاضا برای منابع انرژی اشاره کرد. در حوزه ساحتمان، بعدی از آن که بایستی در درجه اول برای کاهش مصرف انرژی ساختمان‌ها مورد توجه واقع گردد، جنبه معماری است. لذا فراهم آوردن شرايط آسايش محيطي در ساختمان‌ها همواره از دغدغه‌هاي اصلي معماران جهان و ايران بوده و در اين ميان ساختمان‌هاي مسكوني همواره از اهميت ويژه اي برخوردار بوده اند. با توجه به سهم بسيار زياد ساختمان‌ها در مصرف انرژي، لزوم توجه به كنترل مقدار مصرف امري بديهي بوده و از گذشته همواره مورد توجه قرار داشته است. بنابراین با توجه به اهمیت موضوع، این پژوهش به بررسی تاثیر پارامترهای طراحی معماری مجتمع‌های مسکونی در الگوهای مصرف انرژی پرداخته است. نوع پژوهش با توجه به ماهیت موضوع، کاربردی و براساس روش توصیفی تحلیلی بوده است. نتایج نشان داد سهم ساختمان های مسکونی از مصرف انرژی بسیار بالاست. مؤلفه‌های تأثیرگذار بر مصرف انرژی در شهر متعدد هستند که می‌توان به مولفه‌های تاریخی، مولفه طبیعی، مولفه اجتماعی، اقتصادی و جمعیتی، مولفه عملکردی، مولفه حمل و نقل و دسترسی و مولفه فرم شهر اشاره کرد. عوامل و پارامترهای طراحی و معماري اثرگذار بر مصرف انرژي در ساختمان‌ها و مجتمع‌های مسکونی نیز زیاد و متعدد هستند در پارامترهای مؤثر بر مصرف انرژی ساختمان، نسـبت پنجـره بـه دیوار موثرترین پارامتر است. پارامترهای طراحی، معماری و شهرسازي در کاهش مصرف انرژي جزء روش‌هاي پایدار و پاک بوده و از نظر اقتصادي و از نظر زیست محیطی مناسب تر از دیگر روش‌ها می‌باشند.

Keywords:

پارامترهای طراحی و معماری , مجتمع¬های مسکونی , فرم و انرژی , مصرف انرژی