ارزیابی عملکرد شعب بانک تجارت با رویکرد فازی و روش تحلیل پوششی داده ها

مسئله اساسی در بسیاری از سازمانهای بزرگ که دارای شعب و دوایر مستقل فراوان هستند این است که روش ارزیابی عملکرد علمی و صحیحی برای آنها ارائه نشدهاست. استفاده از شاخصهای کیفی به تنهایی، به علت برداشت های متفاوت میتواند مشکلاتی را ایجاد کند اما زمانی که صحبت از مؤسسات مالی مانند بانکها باشد در اینصورت استفاده از معیارهای مالی میتواند راهگشا باشد. فقدان سیستم ارزیابی عملکرد در یک سازمان به معنای عدم برقراری ارتباط با محیط درون و برون سازمان تلقی میشود که پیامد آن کهولت و در نهایت مرگ سازمان است. بانکها نیز همانند سایر سازمانها برای ارائه خدمات متنوع تر، سریع تر و مدرنتر و امکان رقابت و ادامه حیات درموج گسترده اطالع رسانی و توسعه خدمات ویژه بانکی، نیازمند ارزیابی عملکرد مستمر شعب خود هستند. در این پژوهش با استفاده از رویکرد فازی برای تحلیل داده های کیفی و با کمک روش تحلیل پوششی داده ها (DEA) و مدل برنامه ریزی خطی BCC-I و حل مدل در نرم افزار Lingo به تجزیه و تحلیل و ارزیابی کارایی شعب بانک تجارت شهر ساری پرداختیم. در این مطالعه سعی می کنیم کارایی شعب، نقاط ضعف و قوت و رتبهبندی آنها را ارائه کرده و پیشنهاداتی را به منظور افزایش کارایی، در واحدهایی که از کارایی کمتر برخوردارند مطرح نماییم.

Keywords:

کارایی , ارزیابی عملکرد , DEA , شعب بانک تجارت.