ارزیابی مقاومت به خوردگی فولاد کربنی در اثر استفاده از بازدارنده های معدنی

در سیستم های انتقال حرارت از انواع محلول ها برای جلوگیری از یخ زدگی سیستم استفاده میشود. اما این مواد میتواند در اثر تجزیه حرارتی سبب خوردگی فلز شود، لذا برای جلوگیری از خوردگی از روشهای حفاظت از خوردگی استفاده میشود که بازدارنده های خوردگی یکی از موثرترین و اقتصادی ترین روشها است. در این پژوهش تاثیر چهار نوع بازدارنده معدنی برپایه ترکیبی از نیتریت - سیلیکات، مولیبدات - فسفات، مولیبدات - نیتریت و مولیبدات - سیلیکات بر رفتار خوردگی فولاد کربنی C1015 بررسی شده است. برای این منظور از آزمون کاهش وزن، آزمون پلاریزاسیون در محلول آب مقطر دارای 30 درصد وزنی از مونواتیلن گالیکول و غلظت بهینه بازدارنده بعد از 1 و 60 روز غوطه وری در دمای 298 درجه کلوین استفاده شده است. همچنین از میکروسکوپ الکترونی برای مشاهده سطح فلز و تایید نتایج استفاده شد. نتایج این مقایسه ها نشان داد بازدارنده های معدنی به طور قابل ملاحظه ای میزان خوردگی فولاد را کاهش میدهند که به طور مشخص بازدارنده برپایه ترکیب مولیبدات - نیتریت دارای بهترین عملکرد ضد خوردگی برای سیستم مورد بررسی است.

Keywords:

خوردگی , بازدارنده خوردگی , بازدارنده معدنی , فولاد کربنی , پلاریزاسون