ارزیابی تغییرات پوشش گیاهی منطقه حفاظت شده سبزکوه شهرکرد با استفاده از شاخص NDVI

پوشش گیاهی در اکوسیستم های خشکی نقش مهمی در حفظ تعادل اکوسیستم ها ایفا می کند که پایش تغییرات آنها نقش اساسی در برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست و منابع طبیعی دارد. روش های متعددی برای آشکارسازی تغییرات یک منطقه با استفاده از تصاویر ماهواره ای وجود دارد. یکی از روش های مطالعه تغییرات، استفاده از شاخص های پوشش گیاهی ست. در این حالت استفاده از داده های ماهواره ای امکان مطالعات گسترده پوشش گیاهی را فراهم می کند. مقاله حاضر یک مقاله توصیفی- تحلیلی می باشد که هدف از آن ارزیابی تغییرات پوشش گیاهی منطقه حفاظت شده سبزکوه با استفاده از داده های سنجش از دوری می باشد. برای دستیابی به این هدف، از تصاویر سنجنده های ETM+,OLI ماهواره لندست 8و 7 به عنوان ابزارهای اصلی این تحقیق استفاده شده است. ابتدا تصحیحات مورد نیاز بر روی تصاویر اعمال شد و در ادامه با استفاده از شاخص گیاه NDVI بر روی داده های ماهواره ای سال های مذکور، مقدار پوشش گیاهی بررسی و تغییرات آنها تعیین گردیده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که میزان این شاخص در سال 2020 نسبت به سال 2000 روند صعودی داشته است به عبارتی پوشش گیاهی در این منطقه با گذشت زمان افزایش یافته است و متراکم تر شده است و این افزایش چشمگیر می باشد. همچنین نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که استفاده از تکنیک سنجش از دور به علت صرفه جویی در هزینه و زمان می تواند به عنوان راه مناسبی جهت پایش منابع پایه به ویژه پوشش گیاهی محسوب گردد.

Keywords:

پوشش گیاهی , سنجش از دور , سنجنده ETM+ , OLI لندست 7 و 8 شاخص NDVI