بررسی مولفه های حمل و نقل عمومی با توجه به شاخص های رشد هوشمند شهری (نمونه موردی: شهر شیراز)

از انجا که تمایل مردم به زندگی در شهرها و استفاده از امکانات رفاهی بیشتر رو به فزونی گذاشته است شهرها به یکباره بارشدی چند برابری مواجه شده اند. از این رو با افزایش جمعیت در شهرها و وسیع تر شدن این زیستگاه های انسانی، ارتباطاتبسیار مهمتر و ضروری تر جلوه گر می شود. این ارتباطات هم می تواند در مباحث اجتماعی و هم در مباحث حمل و نقلی رخبنماید. مراد پژوهش حاضر ارتباط حمل و نقلی و جابه جایی های صورت گرفته از نقاط مختلف یه سکونتگاه می باشد. نگاهتک بعدی و صرفاً کمی به مباحث حمل و نقلی می تواند بستر بروز مشکلات جدی در آینده یک سکونتگاه را رقم بزند.بنابریان توسعه مباحث حمل نقل می بایست با دیدگاه جامع، همه سو نگر و هوشمندانه پیگیری گردد. یکی از رویکردهایمترقی و دانش گرا در بحث توسعه سکونتگاه ها مباحث رشد هوشمند می باشد. در این پژوهش با استفاده از تحقیقات صورتگرفته و اطلاعات و اسناد موجود در فضای اینترنت و... به جمع آوری مبانی و اصول مرتبط با موضوع پژوهش مبادرت شدهاست. شهر شیراز به عنوان یکی از کلانشهرهای ایران و دالان جنوبی ایران در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته است.منظور از حمل و نقل عمومی در این پژوهش سیستم اتوبوسرانی اعم از معمولی و سریع السیر، مترو، دوچرخه و پیاده راه می باشد.

Keywords:

حمل و نقل عمومی , رشد هوشمند شهری , شهر شیراز