ارزیابی شاخص های حمل و نقل پایدار شهری (مورد مطالعه: منطقه شش شهر شیراز)

حمل ونقل پايدار در واقع يافتن موثرترين و آسوده ترين راه جابجايي مردم و وسايل نقليه با کمترين ميزان مصرف انرژی (در زمینهسوخت و تلاش های انساني) با مقبول ترين هزينه، کمترين ترافيک و کمترين اثرات سوء زيست محيطي مانند آلودگی هوا و صدااست. ارزيابي و بررسي سطح توسعه شاخص ها اين بخش از هر شهر از ضروريات اساسي است. هدف اصلی این تحقیق ارزیابیشاخص های حمل ونقل پايدار شهری برای منطقه شش شهر شيراز است. روش تحقيق از نظر هدف کاربردی است و از نظر روشتوصيفي- تحليلي است. جمعيت شهر شيراز 1565572 نفر است. با توجه به محدوده بررسي (منطقه 5) جمعيت اين محدوده به عنوانجامعه آماری مورد تاکيد است که بالغ بر 124323 نفر بوده است. بر اساس فرمول کوکران حجم نمونه بالغ بر 383 نفر محاسبه شد.نتيجه نشان داد که ميانگين شاخص های اقتصادی، اجتماني و زيست محيطي حمل و نقل پايدار برابر با 2/82، 2/91 و 2/57 است. لذا ميانگين نشان مي دهد که وضعيت حمل و نقل پايدار منطقه شش شهر شيراز مطلوب نيست. نتايج آزمون تي تک نمونه ای نيز درسطح معنادار کمتر از 0/05 اين مطلب را تاييد مي نمايد. اختلاف ميانگين منفي و مقدار T گزارش شده، نيز به وضعيت نامناسبشاخص های حمل و نقل پايدار منطقه شش شهر شيراز اشاره دارد. آزمون آنووا نيز نشان داد که بين محلات منطقه شش اختلافمعنادار از نظر شاخص های حمل و نقل پايدار وجود ندارد و شرايط يکساني است. بنابراين در راستای توسعه حمل و نقل، هيچگونهتوجه ای به شاخص های مختلف پايدار نشده و ضعف های گسترده ای وجود دارد.

Keywords:

شاخص های حمل و نقل , توسعه پایدار , شهر شیراز