رابطه دانش واژگان زبان آموزان ایرانی و تماس خارج از کلاس آنان با محتوای خوانداری، شنیداری، و صوتی‌تصویری انگلیسی

درحالی که بخش بزرگی از یادگیری خارج از فضای آموزشی اتفاق می‌افتد، پژوهش‌های کمی به میزان و نوع فعالیت‌های زبان‌آموزان در خاج از کلاس پرداخته اند. این مطالعه برآنست تا میزان تماس خارج از کلاس زبان-آموزان ایرانی با محتوای خوانداری، شنیداری، و صوتی‌تصویری انگلیسی را بررسی کرده و رابطه آن با دانش واژگان زبان‌آموزان را بسنجد. به این منظور 88 دانشجوی سال اول کارشناسی رشته آموزش زبان انگلیسی به سوالات یک آزمون دانش واژگان و پرسشنامه‌ پاسخ دادند. پایایی هر دو ابزار نیز محاسبه و تایید شد. نتایج حاکی از این بود که زبان‌آموزان بیشترین زمان را به تماشای محتوای انگلیسی اعم از فیلم، سریال، و ویدیو‌های اینترنتی اختصاص می‌دهند و گوش دادن و خواندن در جایگاه‌های بعدی قرار می‌گیرند. نتایج همبستگی پیرسون نیز نشان داد که تماشا کردن و گوش دادن به محتوی انگلیسی با دانش واژگان زبان‌آموزان همبستگی مثبت دارد. همچنین مشخص شد که عدم استفاده از زیرنویس و استفاده از زیرنویس انگلیسی در حین تماشا کردن دارای همبستگی مثبت با دانش واژگان زبان‌آموزان است. برای خواندن متون و استفاده از زیرنویس فارسی اثر معناداری یافت نشد. یافته‌های این مطالعه نشان دهنده محبوبیت و پتانسیل رسانه های صوتی‌تصویری برای گسترش واژگان و حاکی از اهمیت استفاده برنامه های آموزش زبان از این ابزار و همچنین تشویق و هدایت زبان‌آموزان به استفاده گسترده از آن است.

Keywords:

دانش واژگان , یادگیری خارج از کلاس , خواندن , شنیدن , تماشا کردن , زیرنویس