بررسی انتقادی کتاب نظریۀ پسااستعماری و کُردشناسی

این مقاله کتاب نظریۀ پسااستعماری و کُردشناسی، تألیف جلیل کریمی، را بررسی و نقد می‫کند. در مقدمۀ بحث، ابتدا مطالعات پسااستعماری تعریف و رویکردهای مهم آن معرفی شده‫اند. سپس، کتاب از دو بُعد صوری و محتوایی ارزیابی شده است. نتایج نقد این کتاب نشان می‫دهد که ازنظر صوری کتاب چند ایراد دارد: فاقد مقدمه و نتیجه‫گیری کلی در هر فصل است؛ هم پیش‌گفتار و هم مقدمه دارد و معادل انگلیسی نام کتاب در پشت صفحه و معادل انگیسی برخی از اسامی نویسندگان در متن کتاب نوشته نشده‫اند. چند نقد محتوایی بر کتاب وارد است: حجم نمونه (8 کتاب موردبررسی) کم است، تحلیل گفتمان‫ها بیش‫تر ‫متن‫محور است و در اغلب آن‫ها به شرایط تاریخی و اپیستمۀ اجتماعی شکل‫گیری گفتمان کُردشناسی توجه نشده است. تحلیل‫ها دربارۀ برخی از مؤلفه‫ها نظیر «منفی‫بافی»، «ذات‫گرایی»، و «رابطۀ بین دانش و قدرت» ضعیف است. مزایای کتاب شامل تازه‫بودن موضوع، نثر روان، چهارچوب نظری قوی، روش‫شناسی مناسب، نظام ارجاع‫دهی دقیق است. این کتاب احتمالاً تأثیرگذاری خوبی در مطالعات علوم انسانی ایران از ابعاد نظری، پارادایمی، و روشی خواهد داشت.

Keywords:

«مطالعات پسااستعماری» , «کُردشناسی» , «شرق‫شناسی» , «تحلیل گفتمان» , «پسامدرن» , «پساساختارگرایی»