بررسی استاندارد سرانه فضاهای سبز به ازای هر نفر و توضیع مکانی آن در استان تهران

رشد شهر نشینی و افزایش جمعیت در شهر تهران طی سالهی مختلف ،و وجود آلودگی های زیست محیطی در این شهر نیاز به فضای سبز و گسترش آن را به عنوان یکی از مهمترین عوامل موثر در کاهش آلاینده ها مطرح می کند. عملکرد های مختلف فضای سبز و گسترش آن را در شهر تهران ضروری می سازد. پارک ها به عنوان بخشی از فضای سبز نقش مهمی در زندگی شهروندان و زیبایی و سلامت آنها ایفا می کند. در این مقاله توضیع فضای سبز مناطق ۲۲ گانه شهر تهران مورد بررسی قرار گرفته که کمبود این فضا در برخی از مناطق و مازاد آن در مناطق دیگر به چشم میخورد.هدف از ارائه مقاله برسی و تحلیل مسائل و بحران زیست محیطی کمبود فضای سبز در شهر تهران است.شیوه گرد آوری اطلاعات از طریق بررسی طرح های شهری و برداشت های میدانی صورت گرفته است.نتایج حاکی از آن است، که از مساحت فضای سبز در شهر تهران تنها ۱۱ درصد از کل مساحت شهر را تشکیل می دهد.استاندارد سرای فضای سبز در این تحقیق ۱۲ متر مربع برای هر نفر در نظر گرفته شده است که سرانه فضای سبز در شهر تهران 2/9 است که در همه مناطق یکسان نیست و این مطلبنشان دهنده عدم تناسب توزیع مکانی فضای سبز در شهر تهران است که با توجه به جمعیت سال ۱۳۸۵ این شهر 7.797.520 نفر بوده این جمعیت در سال 1404 به 20 میلیون میرسد و با در نظر گرفتن ۱۲ متر مربع سرانه فضای سبز در سال 1404 وضع موجود 69.770.000 متر مربع است که باید به 240.000.000 متر مربع فضای سبز برسد تا بتوان به سرانه استاندارد رسید.

Keywords:

بحران زیست محیطی , پارک های شهری , توزیع مکانی فضای سبز , تهران , سرانه فضای سبز