بررسی تأثیر قارچ‌های تریکودرمای محرک رشد بر بهبود رشد و تغذیه درختان پسته در شرایط باغی

یکی از راه‌کارهای مناسب برای کاهش اثرات نامطلوب کودهای شیمیایی بر خواص فیزیکی و شیمایی خاک و رشد گیاهان، استفاده از کودهای زیستی مانند قارچ‌های محرک رشد گیاه می‌باشد. کودهای زیستی می‌توانند به‌عنوان مکمل یا جایگزین کودهای شیمیایی در کشاورزی پایدار به‌کار برده شوند. بر این اساس، به‌منظور بررسی تاثیر قارچ تریکودرما بر تغذیه و رشد درختان پسته، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی، که هر بلوک شامل چهار تیمار (T۰) شاهد، (بدون مایه‌زنی قارچ تریکودرما)، گونه Trichoderma harzianum (T۱)، گونه Trichoderma viride (T۲) و تیمار T۳ مخلوط مساوی از مایه‌تلقیح تیمار T۱ و T۲ در سه تکرار در شرایط باغی انجام گردید. نتایج نشان داد که هر سه تیمار قارچ توانستند پارامترهای رویشی شامل طول شاخه (تا ۶۰%)، تعداد جوانه رویشی (تا ۳۰%)، سطح برگ (تا ۵۰%) و شاخص کلروفیل را (تا ۱۷۱%) در درختان پسته به‌طور معنی‌داری در مقایسه با شاهد بدون تلقیح افزایش دهند. کاربرد تیمارهای قارچی باعث افزایش معنی‌دار غلظت پتاسیم و روی برگ درختان پسته به ترتیب تا ۲۰ و ۷۰ درصد نسبت به شاهد گردید. کاربرد تیمار T۲ باعث افزایش معنی‌دار و ۱۴ درصدی غلظت فسفر و ۴۰ درصدی کلسیم برگ شد. کاربرد دو تیمار T۱ و T۳ غلظت منیزیم برگ درختان پسته را در مقایسه با شاهد به‌طور معنی‌دار و تا ۲۵ درصد افزایش دادند و تنها تیمار T۱ باعث افزایش معنی‌دار و ۲۸ درصدی غلظت آهن برگ در مقایسه با عدم مایه‌زنی درختان شد. استفاده از تیمارهای T۱، T۲ و T۳ به ترتیب باعث افزایش معنی‌دار ۲/۷۳، ۱۷۱ و ۲/۵۹ درصدی کلروفیل کل و ۶/۷۷، ۳/۸۰ و ۸/۶۴ درصدی کاروتنویید برگ درختان پسته نسبت به تیمار شاهد گردید. با توجه به نتایج بدست آمده از این پژوهش و پس از انجام آزمایشات مزرعه‌ای بیشتر می‌توان انتظار داشت که بتوان از این قارچ‌ها به‌عنوان کود زیستی (به تنهایی و یا به صورت کاربرد توام) در جهت کاهش حداقل بخشی از مصرف کودهای شیمیایی استفاده کرد.

Keywords:

اکسین , انحلال فسفات , تریکودرما ویریدی , تریکودرما هارزیانوم , فسفر