اثربخشی آموزش ارزش‌های اخلاقی (از طریق قصه‌گویی و پویانمایی) بر رشد مهارت‌های اجتماعی کودکان پیش‌دبستانی

هدف پژوهش حاضر مطالعه اثربخشی آموزش ارزش‌های اخلاقی (از طریق قصه‌گویی و پویانمایی) بر رشد مهارت‌های اجتماعی کودکان پیش‌دبستانی بود. روش پژوهش، از نوع طرح های عاملی «شبه آزمایشی» بود.  102 کودک یک مرکز پیش دبستانی از جامعه آماری کودکان پیش­دبستانی ناحیه دو شهر یزد در سال 1394 انتخاب شده و به پنج گروه معادل منتسب شدند. در نهایت به تصادف چهار گروه به عنوان گروه آزمایش (جنسیت* قصه/کارتون) و یک گروه کنترل (پسر بدون مداخله) انتخاب شدند. آموزش ارزش­های اخلاقی گروه­های آزمایش از طریق قصه­گویی یا پویانمایی در ده جلسه سی دقیقه­ای اجرا شد. قبل و بعد از آموزش، پرسشنامه مهارت­های اجتماعی ویرت (1984) توسط والدین و مربیان تکمیل شد. تحلیل داده­ها با استفاده از آزمون مانکوا، تحلیل کواریانس و تحلیل واریانس انجام شد. یافته ها نشان داد از نظر والدین، آموزش ارزش­های اخلاقی از طریق کارتون (موثرتر در پسران) و قصه­گویی (موثرتر در دختران) به طور معناداری (001/0 > p) باعث رشد مهارت­های اجتماعی کودکان (در محیط غیررسمی خانه) می­شود. همچنین از نظر مربیان، آموزش ارزش­های اخلاقی از طریق قصه گویی به طور معناداری (001/0> p) باعث رشد مهارت­های اجتماعی کودکان ( در محیط رسمی آموزشگاه) می­شود. در مجموع، مهارت اجتماعی دختران از پسران دوره پیش دبستانی بالاتر است.

Keywords:

آموزش ارزش‌های اخلاقی , قصه‌گویی , پویانمایی , مهارت‌های اجتماعی , کودکان پیش‌دبستانی