تاثیر آموزش مثبت اندیشی بر اضطراب اجتماعی دانش آموزان دوره اول متوسطه

هدف: هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش مثبت اندیشی بر اضطراب اجتماعی دانش آموزان بود. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان دوره اول متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 98-99 تشکیل دادند. با روش نمونه گیری خوشه ای و جاگماری تصادفی 40 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از مقیاس اضطراب اجتماعی کانور (2000) و پروتکل آموزش مثبت اندیشی سلیگمن (2014) به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای آموزش داده شد و نیز برای تحلیل داده ها از تجزیه و تحلیل کوواریانس تک متغیره استفاده شد. همچنین داده ها به کمک نرم افزار SPSS تحلیل شدند. یافته ها: با توجه به نتایج پژوهش، آموزش مثبت اندیشی بر اضطراب اجتماعی دانش آموزان تاثیر مثبت دارد. نتیجه گیری: آموزش مثبت اندیشی بر اضطراب اجتماعی دانش آموزان تاثیر دارد.

Keywords:

مثبت اندیشی , اضطراب اجتماعی , دانش آموزان.