بررسی اثرات آیرودینامیک در هوشمندسازی پرواز گروهی پهپادها

در طبیعت می توان نمونه های زیادی از رفتارهای گروهی همچون حرکت برخی نمونه از ماهی ها و پرندگان را مشاهده کرد. در سیستم حرکت گروهی، هر یک از اعضا با سایر افراد گروه و محیط اطراف خود در تعامل است. همین ایده نیز می تواند در رابطه با سیستم های خودران همچون ربات ها و پهپادها استفاده شود. هدف از این پروژه بررسی تحلیل آیرودینامیکی آرایش های مختلف پرواز گروهی پهپادها می باشد. نتایج به دست آمده از تحلیل های عددی نشان می دهد که اگر پهپادها با یک آرایش و پیدمان خاصی با یکدیگر پرواز کنند از نظر آیرودینامیکی مناسب بوده و باعث کاهش نیروی پسا در آن ها شده و در نهایت باعث کاهش مصرف سوخت و افزایش برد پروازی و زمان پرواز می گردد.

Keywords:

هوشمندسازی , پرواز گروهی , آبرودینامیک , پهپاد , درگ القایی