راهکارهای سازگاری با تغییرات اقلیمی در کنترل مصرف انرژی ساختمانها، با تمرکز بر بهره گیری از نفوذ هوا در اقلیم های مرطوب، نمونه موردی: شهرگرگان

پارامترهای هواشناسی مبنای طراحی صرفه جویی در مصرف انرژی ساختمانها و بهره برداری از سیستم های مکانیکی و تهویه هوا است. در دهه‎های اخیر، عناصر هواشناسی و اقلیمی دچار تغییرات عمده‎ای شده و برنامه‎ریزی مدیریت مصرف انرژی در ساختمانها باید متأثر از داده‎های جدید و تغییر یافته آب و هوایی باشد. با توجه به نیاز روزافزون افراد به مسکن و افزایش مصرف سوخت‌های فسیلی، نیاز به مسکن متناسب با اقلیم و ایجاد آسایش محیطی اهمیت یافته و به‎کارگیری روش‎های طراحی غیرفعال، از ارزان‎ترین راه‎حل‎ها جهت رسیدن به ساختمان‎های کم‎انرژی است. این مطالعه در جهت شناخت پتانسیل‎های تهویه طبیعی در گرگان برای تأمین سرمایش مجتمع‎های مسکونی می‎باشد. راهکارهای استفاده از تهویه طبیعی در طراحی یک مجتمع مسکونی عبارتند از تراس، فضای ارتباطی عمودی ، تهویه مستقیم برای راهروها، تهویه عبوری داخلی، نحوه چیدمان واحدها برای دریافت مناسب‎ترین تهویه. به منظور کنترل تأثیر راهکارها، میزان مصرف انرژی طی دوره گرم سال در قالب یک پروژه کاربردی شبیه‎سازی شد. در این پژوهش، یک الگو با تهویه مکانیکی و ۴ الگودر ۲۲حالت با بهره‎گیری از تهویه طبیعی طراحی و از نظر مصرف انرژی با یکدیگر مقایسه شدند. نتایج نشان داد که تنها ساختمانی دارای صرفه جویی قابل توجه در انرژی است که نفوذ هوای زیادی از طریق فضاهای مشاع میانی واحدهای طبقات داشته باشد و هرچه موانع بیرونی و داخلی در هدایت هوا کاهش یابند، میزان مصرف انرژی نیز کاهش می یابد.

Keywords:

تهویه طبیعی , نفوذهوا , مصرف انرژی , ساختمان های مسکونی , اقلیم مرطوب