اضطراب معنوی و بلوغ شخصیت در افراد آکادمیک

عناصر شخصیت بر مبنای نظریه کلونینگر که بصورت سرشت و منش اندازه گیری می شود، شیوه ای بروز برای بررسی شخصیت است که معیاری کمّی برای رشد و بلوغ شخصیت بدست می دهد. در جستجوی متون گسترده هیچ مطالعه ای نیافتیم که ارتباط اضطراب معنوی و بلوغ شخصیت را گزارش نموده باشد و هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط این دو پارامتر در افراد آکادمیک است. هشتاد و چهار عضو دانشگاه علوم پزشکی تبریز اعم از هیئت علمی، دانشجوی دکترای حرفه ای و تحصیلات تکمیلی که میانگین سنی 27,99 ± 5,76 سال داشتند، بصورت داوطلبانه دراین مطالعه شرکت کردند. از پرسشنامه سرشت و منش کلونینگر TCI-125 برای امتیازبندی بلوغ شخصیت استفاده شد. از پرسشنامه گوداندگود برای امتیازبندی اضطراب معنوی ( زیرمجموعه اضطراب وجودی) استفاده شد. میانگین بلوغ شخصیت شرکت کنندگان 44,66 ± 8,41 از 65 و میانگین اضطراب معنوی 7,41 ± 4,67 از 32 بود. اضطراب معنوی و بلوغ شخصیت همبستگی معنی دار منفی با هم داشتند و بلوغ شخصیت بطور معکوس و معنی دار اضطراب معنوی را پیش بینی می نمود . می توان نتیجه گیری نمود توجه به مسایل معنوی و بیقراری های معناگرا با رشد و اعتلای شخصیت در ارتباط اند.

Keywords:

اضطراب وجودی , خوداعتلایی , پختگی , شخصیت شناسی