بررسی اثر مخمر ساکارومایسس سرویزیۀ زنده و تیمارشده با حرارت و اسید بر میزان سیترینین و رنگدانههای موناسکوس پورپورئوس
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 468
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JRIFST-9-3_002
تاریخ نمایه سازی: 26 آذر 1399
Abstract:
کپک موناسکوس پورپورئوس بهدلیل تولید دامنۀ گستردهای از رنگدانههای طبیعی، توجه بسیاری از تولیدکنندگان مواد غذایی را بهعنوان جایگزینی برای رنگهای سنتزی جلب کرده است. رنگدانههای موناسکوس معمولاً آلوده به سیترینین هستند که همین امر کاربرد گستردۀ آنها را در مواد غذایی محدود میکند. استفاده از مخمر ساکارومایسس سرویزیه یک روش بیولوژیکی مناسب برای حذف توکسین شناخته میشود. در این پژوهش اثر مخمر ساکارومایسس سرویزیه در دو حالت غیرفعالشده (تیمار حرارتی در دمای ۱۲۱ درجۀ سانتیگراد و تیمار اسیدی در اسید هیدروکلریک دو مولار) و زنده در سه غلظت مختلف (۱۰۳، ۱۰۴ و ۱۰۵ واحد تشکیل کلنی در میلیلیتر) بر میزان سیترینین و رنگدانۀ زرد، نارنجی و قرمز تولیدشده توسط کپک موناسکوس پورپورئوس موردبررسی قرار گرفت. نتایج بهدستآمده نشان داد که مخمر زنده و تیمارشده با حرارت و اسید بهطور قابلتوجهی باعث کاهش سیترینین در محیط شد، بهطوریکه میزان سیترینین از ۴۳/۴ میلیگرم بر لیتر در نمونۀ کنترل فاقد مخمر بهترتیب به ۰/۹، ۰/۱ و ۰/۰۷ میلیگرم بر لیتر (در غلظت ۱۰۵ واحد تشکیل کلنی در میلیلیتر از سوسپانسیون مخمری) کاهش یافت. حداکثر مقدار رنگدانههای خارج سلولی و داخل سلولی زرد، نارنجی و قرمز اندازهگیریشده متعلق به نمونههای حاوی مخمر زنده بود، درحالیکه مقدار این رنگدانهها در نمونههای حاوی مخمر تیمارشده با حرارت و اسید بهترتیب کاهش داشتند. از بین تیمارها، استفاده از مخمر زنده در غلظت ۱۰۴ واحد تشکیل کلنی در میلیلیتر بهترین شرایط را برای رسیدن به هدف موردنظر فراهم کرد.
Keywords:
Authors
هدیه داودی مقدم
دانشجو دکتری، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
فخری شهیدی
استاد، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
فریده طباطبائی یزدی
استاد، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
محبوبه سرابی جماب
دانشیار، گروه زیست فناوری مواد غذایی، موسسه پژوهشی علوم و صنایع غذایی، مشهد، ایران
زرین اسحاقی
استاد، گروه شیمی، دانشگاه پیام نور، مشهد، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :