بررسی تاثیر فرآیندهای سازگاری و توانمندسازی بر فرهنگ یادگیری با نقش متغیر میانجی انتقال اطلاعات با تاکید بر اندازه سازمان (مطالعه موردی: شعب بانک ملی شهر اصفهان)

امروزه در خیلی از سازمان ها رویکردهای جدید توانمندی و سازگاری مورد توجه قرار گرفته است و ضعف ها و مشکلات مدل های سنتی را بر برطرف نموده، رویکرد نوین توانمندسازی بر مدیریتسازمان نقش به سزائی دارد. رهبران سازمان، از طریق سازگاری نیروی انسانی، توانمندی کارکنان را به دست می آورند و با استفاده از رفتارهای مثبت محیطی و برابری بین کارکنانسازمان و با ترفندی عادلانه رضایت آنها را جلب م ینماید و این مبحث باعث ایجاد فرهنگ یادگیری سازمانی می شود. این پژوهش به بررسی تاثیر فرآیند سازگاری و توانمند سازی برفرهنگ یادگیری کارکنان با نقش انتقال اطلاعات با تاکید بر اندازه سازمان می پردازد و برای جمع آوری اطلاعات مروری از کتابخانه و جهت تحلیل آماری از روش میدانی استفاده شدهاست جامعه آماری این پژوهش کارکنان شعب بانک ملی شهر اصفهان می باشد که کل جامعه 1750 نفر می باشد که برای بدست آوردن حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شده است وتعداد 316 نفر انتخاب گردیدند و ابزارگردآوری اطلاعات پرسشنامه های سازگاری سازمانی، پرسشنامه توانمندسازی، پرسشنامه فرهنگ یادگیری، پرسشنامه انتقال اطلاعات و پرسشنامه اندازه سازمان میباشد که روایی آن توسط اساتید محترم تأیید شده و پایایی آن 0/88 محاسبه گردیده است و پس از تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss و لیزرل نتایج نشان داد که بین فرآیند سازگاری سازمانی و توانمندسازی کارکنان به واسطه فرهنگ یادگیری تاثیر مثبتی وجود دارد و انتقال اطلاعات می تواند در فرهنگ یادگیری نقش بسزایی داشته باشد و همچنین اندازه سازمان در سازگاری سازمان و توانمندسازی کارکنان تاثیر مثبتی خواهد داشت.

Keywords:

فرآیند سازگاری , توانمندسازی , فرهنگ یادگیری , کارکنان , انتقال اطلاعات , اندازه سازمان