نقش مدیریت تالاب هامون بر کاهش اثرات خشکسالی در منطقه سیستان

تالاب ها شش درصد از سطح کره زمین را می پوشانند و 20 درصد زیستگاه های تنوع زیستی را تأمین می کنند. نقش بارزاکوسیستم های تالابی به عنوان یکی از مهمترین اکوسیستم های آبی در تعدیل آب و هوا، تامین آب، بقا، تغذیه سفره هایآب زیرزمینی، ایجاد زیستگاه های پرندگان و آبزیان و جلوگیری از گسترش کویرها و نقش های حیاتی دیگر برکسی پوشیدهنیست. تالاب هامون، هفتمین تالاب بین المللی واقع در منطقه کویری و بیابانی شرق ایران و بزرگترین و مهمترین تالابآب شیرین کشور در منطقه سیستان محسوب می شود. ارتفاع تالاب از سطح دریای آزاد 480 متر می باشد. عمیق ترین نقطهاین تالاب در مواقع پرآبی نقطه ای واقع در هامون صابری است. این تالاب از شمال به کشور افغانستان، از شرق به بخشمیانکنگی سیستان، از جنوب به دو بخش پشت آب (شهرستان نیمروز) و شیب آب (شهرستان هامون) و از غرب به دشتمأورای رودخانه شیله محدود شده و به سه قسمت یا حوضچه بزرگ به نام های هامون پوزک، هامون صابری و هامونهیرمند قابل تفکیک بوده که به ترتیب در شمال شرق، شمال و غرب سیستان می باشد. خشکسالی از جمله بلایای طبیعیاست که رخداد آن اثرات زیان باری را بر محیط های اکولوژیک وارد می سازد، نظر به اینکه متغییرهای مختلفی چه بهصورت مستقیم و یاغیر مستقیم در رخداد آن دخالت دارند، در مقایسه با سایر بلایای طبیعی از چندین نظر متفاوت است.

Keywords:

تالاب , سیستان , خشکسالی , هامون