راهکارهای مشارکتی در تدوین شاخص های بازآفرینی شهر بجنورد بارویکرد توسعه پایدار

  بازآفرینی شهری، برنامه­ای جامع است که زمینه بهبود پایداری شرایط اقتصادی، کالبدی، اجتماعی و زیست­محیطی را فراهم می­آورد و عمدتا به دنبال حل مشکلات بافت­های فرسوده شهری از طریق بهسازی به وسیله مشارکت­های مردمی است و هدف آن به­کارگیری توان­های بالقوه و بالفعل موجود در بافت­های شهری می­باشد. بدین منظور 386 پرسشنامه در بین ساکنین محله­ای در بجنورد که بازآفرینی شهری آن در حال انجام است توزیع شده و مورد ارزیابی قرار گرفته است. روش تحقیق در پژوهش حاضر، روش توصیفی- تحلیلی و تجربی- پیمایشی است. ابزار تجزیه و تحلیل آماری، نرم افزار SPSS است. بر اساس یافته­های تحقیق، میانگین شاخص­ها به جز ابعاد کالبدی و محیطی بقیه کمتر از 3 است، که این نتیجه نشان می­دهد شاخص­های بازآفرینی در وضعیت مناسبی قرار نگرفته­اند. همچنین به منظور تجزیه وتحلیل داده­ها از روش ANP استفاده شده است، که در بین معیارهای اقتصادی زیرمعیار فرصتهای اقتصادی، در معیارهای اجتماعی و فرهنگی زیرمعیار کاهش جرائم، در معیار کالبدی و محیطی زیرمعیار مسکن و زیرساخت­های آن و در نهایت در معیار حکمروایی زیرمعیار مشارکت اجتماع محلی بالاترین ارزش­ها را به دست آورده­اند. برای رفع مشکلات ساکنین و اجرای بهتر بازآفرینی شهری نیازمند مطالعات گسترده، هم پیوند و همه جانبه­نگر با نگرش سیستمی در سطح خرد و منطقه­ای می­باشیم، که این امر می­بایست با مشارکت و دخالت دادن ساکنین این محلات در تصمیم­گیری­ها همراه باشد. اهداف پژوهش 1- ایجاد زمینه جهت یک سیستم مدیریتی مطلوب در زمینه بازآفرینی در شهر بجنورد. 2- ایجاد شرایط برای ارتقاء میزان مشارکت شهروندان با سازمان­ها و مدیران شهری در زمینه ارتقاء و بازآفرینی بافت­های فرسوده شهر بجنورد.  سوالات پژوهش 1- آیا بازآفرینی شهری در شهر بجنورد بر مبنای توسعه پایدار بوده است؟ 2- آیا در بازآفرینی شهری در شهر بجنورد به جنبه کالبدی، اقتصادی، اجتماعی و زیست­محیطی آن توجه لازم شده است؟

Keywords:

بازآفرینی شهری , توسعه پایدار شهری , روش ANP , شهر بجنورد