بهینه‌‌سازی و ارزیابی شرایط کاری تیغه خاک‌ورز جدید به‌منظور استفاده در خاک‌ورز مرکب

نوعی تیغه خاک‌ورز جدید با زوایای تمایل مختلف مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق تیغه‌های باله‌دار و بدون باله ساخته شده و مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارهای آزمایش که به‌عنوان عوامل وابسته در نظر گرفته شدند عبارت از دو سطح عمق خاک‌ورزی (15 و 20 سانتی‌متر)، پنج زاویه تمایل (صفر، 10، 15، 20 و 25 درجه) و سه سطح سرعت پیشروی (3، 4 و 5 کیلومتر بر ساعت) بودند. همچنین شش عامل مستقل اندازه‌گیری شده شامل مقاومت کششی، مصرف سوخت تراکتور، لغزش چرخ محرک، سطح مقطع به‌هم‌خوردگی خاک، سطح مقطع بالا‌آمدگی خاک و مقاومت ویژه بودند. برای انجام آزمایش‌های مزرعه‌ای از طرح آماری کرت‌های دو بار خرد شده بر پایه‌ی طرح کامل تصادفی و در سه تکرار استفاده گردید. طبق نتایج به‌دست آمده از بهینه‌سازی، مقادیر بهینه‌ی عمق خاک‌ورزی برای تیغه‌های باله‌دار و بدون باله، 20 سانتی‌متر به‌دست آمد. همچنین مقادیر بهینه‌ی زاویه تمایل و سرعت پیشروی در هر دو حالت باله‌دار و بدون باله به‌ترتیب 25 و 8/24 درجه و 3/3 و 5/3 کیلومتر بر ساعت به‌دست آمد. ضمناً راندمان کششی تراکتور 82 درصد و میزان کاهش مصرف سوخت تراکتور 34 درصد بر اساس شرایط موجود در این پژوهش گزارش گردید.

Keywords:

راندمان کششی , سرعت پیشروی بهینه , زاویه تمایل بهینه تیغه , عمق بهینه خاک‌ورزی