ارزیابی پارامترهای هوش اخلاقی و كیفیت زندگی در پرستاران (مطالعه موردی: بیمارستان های شهر اهواز)

كيفيت زندگي كاري، برنامه اي جامع مي باشد كه موجب افزايش رضايت كاركنان و تقويت يادگيري در محل كار مي گردد. پژوهش حاضر با هدف مقايسه هوش اخلاقي و كيفيت زندگي در پرستاران زن و مرد بيمارستان هاي شهر اهواز صورت گرفت. اين پژوهش، از نوع علّي پس از رويدادي است. هدف از اين طرح، يافتن علل احتمالي يك الگوي رفتاري است. جامعهي آماري، در اين پژوهش كليه پرستاران زن و مرد بيمارستان هاي شهر اهواز مي باشد. لذا تعداد جامعه آماري در اين پژوهش 480 نفر از پرستاران زن و مرد به عنوان جامعه آماري در نظر گرفته شد؛ و حجم نمونه تعداد افراد بر اساس فرمول كوكران 214 نفر تعيين شد كه با روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شد. جهت گردآوري داده ها از چهار پرسشنامه، پرسشنامه هوش اخلاقي توسط برادبري و گريوز و پرسشنامه كيفيت زندگي توسط منتظري و همكاران استفاده شد. دادههاي جمعآوري شده با استفاده از آمار توصيفي (ميانگين،انحراف معيار و ...) و آمار استنباطي و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت نتايج نشان داد؛ بين هوش اخلاقي و كيفيت زندگي در پرستاران زن و مرد بيمارستان هاي شهر اهواز تفاوت معني دار وجود دارد.

Keywords:

هوش اخلاقی , کیفیت زندگی , بیمارستان , اهواز