پژوهش حاضر درصدد بررسی تناقضات حقوق بشری در جنگ تحمیلی
ایران و
عراق است. از این منظر پس از بسط فضای مفهومی موضوع، به بررسی ماهیت حقوق بشر خواهد پرداخت. مطابق با مستندات موضوعی ارائه شده در این پژوهش، روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات در این پژوهش، کتابخانه ای میباشد یافته های تحقیق حکایت از آن دارند؛ سیاست اعمالی سازمانها، نهاده و کشورهای غربی در جریان جنگ
ایران و عراق، در حوزه حقوق بشری بیشتر در قالب تقابل بین سیاست و حقوق در نوسان بوده و حقوق بشر بیشتر جنبه ابزاری دارد که این موضوع از طریق سیاسی نمودن موضوع حقوق بشر، استفاده ابزاری از حقوق بشر و تعریف آن از نگاه منافع ملی، نظامیگری و پارادوکس در تعریف حقوق بشر از نمودهای بارز تناقضات حقوق بشری در طول جنگ 8 ساله
ایران و
عراق میباشد؛ ثانیا در بحث تناقضات حقوق بشری در زمان جنگایران و
عراق مواردی از جمله؛ عدم پذیرش تعهدات بین المللی از سوی مجامع بین الملل متولی امر حقوق بشر؛ اختلاف میان ارزشهای اعلامی و سیاستهای اعمالی در حوزه حقوق بشر از سوی این نهادها؛ تابع منافع اقتصادی و سیاسی بودن حقوق بشر، استانداردهای دوگانه حقوق بشری؛ در خدمت سیاست خارجی بودن حقوق بشر؛ عدم همکاری بین المللی؛ استفاده دوگانه از حق وتو به عنوان یکی از تناقضات حقوق بشری و عدم تفسیری یکسان از حقوق بشر را میتوان نام برد.