بررسی وضعیت هم نویسندگی اعضای هیئت علمی طی سالهای :1398-1389 با رهیافت مقالات منتشرشده

اعضای هیئت علمی از نیروهای انسانی حساس و مهم در دانشگاه ها هستند که میزان همکاری و روابط آنها با یکدیگر علاوه بر توسعه و خلق دانش میتواند ارتقاء کیفیت دانشگاه را نیز در پی داشته باشد. پژوهش حاضر با در نظر گرفتن این مهم به بررسی هم نویسندگی اعضای هیئت علمی به عنوان جنبه قابل مشاهده همکاری علمی در ده سال اخیر پرداخته است. روش این پژوهش کاربردی و با روش کتابخانه ای است. کلیه تولیدات علمی منتشرشده اعضای هیئت علمی در مجلات سه دانشگاه تربیت مدرس، رازی و کردستان طی سالهای 1389 تا 1398 جامعه پژوهش را تشکیل داده اند. ارائه نتایج و توصیف ها با استفاده از نرم افزار اکسل انجام شد. یافته ها نشان داد که هم نویسندگی اعضای هیئت علمی در ده سال اخیر روند صعودی و رو به رشدی داشته است اما نسبت به مقالات منتشرشده در طی این چند سال در سطح مطلوبی قرار ندارد اما این روند روبه رشد نشان میدهد که اهمیت همکاری در دانشگاه ها و اعضای هیئت علمی در حال تقویت شدن است لذا پژوهش حاضر پیشنهاد میکند که نقش دانشگاه ها در ایجاد زمینه های این همکاری ها بیشتر موردتوجه قرار بگیرد.

Keywords:

هم نویسندگی , اعضای هیئتعلمی , همکاری علمی , روش کتابخانه