بازخوانی و بازنگری استعاره در کتابهای بلاغی فارسی
Publish place: Literary Arts، Vol: 12، Issue: 1
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 301
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LIAR-12-1_008
تاریخ نمایه سازی: 16 دی 1399
Abstract:
این پژوهش پس از نشاندادن تصویری جامع از بحث استعاره در کتب بلاغی فارسی و برشمردن نقاط قوّت و ضعف آن، در روشی توصیفی-تحلیلی راهی برای اصلاح این بحث و برونرفت از تنگناهای آن گشوده است. استعاره در گذر زمان سه مرحلة پیدایش، گسترش و ویرایش را پشت سر گذاشته و در طی این مراحل سهگانه، از ایجازی مخل به اطنابی ممل و سرانجام به نقدی سازنده متمایل شده است. جامع و مانعنبودن تعریف استعاره، بیتوجهی به ماهیت زبان فارسی، تدویننشدن فرهنگ استعاری زبان فارسی، اصطلاحسازیهای بیمورد و بهرهگیریهای مقلّدانه و غیرانتقادی از پژوهشهای عربی و غربی، عامل اصلی ناکارآمدی و ضعف بحث استعاره به شمار میآید؛ ازاینرو بایسته است در بازنگری بحث استعاره در کتب بلاغی زبان فارسی، از دورههای اوج بلاغت عربی بهویژه پژوهشهای عبدالقاهر جرجانی بهره گرفت و با بهرهگیری منتقدانه از نگاه تحلیلی و محتوایی پژوهشهای غربی، به چرایی کاربرد استعاره، فایدة آن و تعیین معیارهایی برای ارزشگذاری و نقد استعاره پرداخت و ضمن پایبندی به ماهیت زبان فارسی و توجه به سیر تحول استعاره در متون ادب فارسی، بر کارآمدی و آموزش آسان این بحث مهم بلاغی توجه کرد.
Keywords:
Authors
یحیی کاردگر
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه قم، قم، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :