امروزه کره زمین بیش از هر زمان دیگری با آلودگی محیط زیست روبرو می باشد. رابطه انسان عصر حاضر با محیط زیست دستخوش بحران شده است. منابع انرژی های سنتی شامل سوخت های فسیلی و برق حاصل از شکاف هسته ای عملا برچگونگی سیستم عرضه انرژی در جهان امروز تسلط دارند. بزرگ ترین چالش محیط زیستی این است که به طور همزمان مساله تولید انرژی و رها سازی کربن دی اکسید حل شود. در این مقاله چگونگی افزایش توان خروجی یک راکتور پیل سوختی در ازای استفاده از
غشا تبادل یونی مورد بررسی قرار گرفته است و تاثیر استفاده از این غشا در مقابل پیل های سوختی بدون غشا مورد بررسی قرار گرفته است. با استفاده از این غشا اختلاف پتانسیل دو سر پیل نزدیک به ۱ ولت بدست آمد که همین مساله استفاده از این پیل ها را در مناطقی که به شبکه برق سراسری دسترسی ندارند یا برای نیرو بخشیدن به سنسور های بدون سیم در محیط زیست بسیار مفید می نماید.