ارزیابی وضعیت ایمنی و بهداشت آزمایشگاه های آموزشی و تحقیقاتی دانشگاه علوم پزشکی شیراز بر اساس رویکرد ELMERI

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 373

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_OHHP-2-4_002

تاریخ نمایه سازی: 20 دی 1399

Abstract:

مقدمه: رعایت اصول ایمنی در آزمایشگاه های آموزشی و تحقیقاتی از اهمیت ویژه ای جهت حفاظت از محققین و دانشجویان برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی وضعیت ایمنی و بهداشت آزمایشگاه های آموزشی و تحقیقاتی دانشگاه علوم پزشکی شیراز صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه توصیفی- مقطعی در سال 1397 در 34 آزمایشگاه آموزشی و تحقیقاتی دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد. آزمایشگاه ها با نمونه گیری خوشه ای به صورت تصادفی انتخاب شدند. بدین منظور بر اساس رویکرد شاخص ELMERI وضعیت ایمنی و بهداشت آزمایشگاه های مورد مطالعه با 59 سوال در 9 حیطه مورد ارزیابی قرار گرفت. در نهایت شاخص ایمنی آزمایشگاه (LSI) در هر آزمایشگاه به صورت درصد و با استفاده از میانگین و انحراف معیار در نرم افزار SPSS16 بدست آمد و بیان شد. یافته ها: میانگین شاخص ایمنی آزمایشگاه در تمامی آزمایشگاه های مورد بررسی 35/10±62/77 درصد محاسبه شد. بالاترین و پایین ترین درصد امتیازات (میانگین± انحراف معیار) به ترتیب در حیطه ایمنی فردی (86/46±12/89 درصد) و مدیریت واکنش شرایط اضطراری (46/72±35/53 درصد) بود. مابقی حطیه های مورد بررسی در دسته بندی خوب ارزیابی شدند. نتیجه گیری: مطابق نتایج وضعیت کلی ایمنی آزمایشگاه های دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سطح خوب می باشد. با این حال حیطه مدیریت واکنش در شرایط اضطراری ضعیف بوده و ضروری است اقدامات لازم از جمله بررسی تمامی سیستم های خروج اضطراری، تدوین دستورالعمل و آموزش شرایط اضطرار، طراحی درب خروج اضطراری و رعایت الزامات مسیرهای خروج اضطراری مناسب با شرایط آزمایشگاه­ها به عمل آید.  

Authors

مهدی ملکوتی خواه

گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران

حدیثه کرونی

گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران

مهدی جهانگیری

گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران