مدل ساختاری هوش معنوی و بهره وری با بررسی نقش میانجی وجدان کاری درکارکنان اداره آموزش و پرورش شهر یزد

مقدمه: یکی از مهم‌ترین اهداف سازمان‌ها که کارکنان و مدیران در ایجاد آن نقش محوری دارند، ارتقاء سطح بهره‌وری است. ازاین‌رو بررسی عوامل مؤثری که می‌تواند باعث ارتقاء بهره‌وری شود، دارای اهمیت است. پژوهش حاضر باهدف بررسی نقش واسطه‌ای وجدان کاری در رابطه بین هوش معنوی و بهره‌وری کارکنان صورت پذیرفت. روش بررسی: طرح پژوهش در این مطالعه مقطعی- همبستگی بود. شرکت‌کنندگان این پژوهش شامل 248 نفر از کارکنان اداره آموزش‌وپرورش شهر یزد (8 مدیر، 60 معاون و 180 کارمند) بودند که بر اساس روش نمونه‌گیری طبقه‌ای متناسب انتخاب شدند. به منظور جمع‌آوری داده‌های پژوهش، از پرسشنامه‌های هوش معنوی کینگ (2008)، پرسشنامه وجدان کاری بریک و مانت (1991) و پرسشنامه بهره‌وری هرسی و گلداسمیت (1983) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با روش همبستگی مبتنی بر رویکرد مدل‌یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزار AMOS ویرایش 24 انجام گرفت. یافته‌ها: نتایج تحلیل مدل نشان داد که مدل دارای برازش مناسبی است و اثر مستقیم هوش معنوی بر وجدان کاری (58/0) و اثر مستقیم وجدان کاری بر بهره وری (51/0) مثبت و معنی دار بود اما اثر مستقیم هوش معنوی بر بهره‌وری معنی‌دار نبود که از مدل حذف شد. همچنین نتیجه آزمون بوت استراپ نشان داد هوش معنوی با نقش واسطه ای وجدان کاری دارای اثر غیرمستقیمی بر بهره‌روی می‌باشد. نتیجه گیری: می‌توان نتیجه‌گیری کرد که مدیران سازمان‌ها از طریق تقویت هوش معنوی کارکنان خود می‌توانند وجدان کاری آنان را افزایش داده و در نهایت به بهره‌وری بیشتر دست یابند.

Keywords:

Spiritual Intelligence , Work Conscience , Productivity. , هوش معنوی , وجدان کاری , بهره‌وری