تاثیر آموزش مهارت‌های ‌مثبت‌اندیشی با تکیه بر منابع معنوی و اعتقادات دینی اسلامی در تاب‌آوری و بهزیستی ‌روان‌شناختی مادران دارای فرزند اوتیسم

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت‌های مثبت‌اندیشی با تکیه بر منابع معنوی و اعتقادات دینی در تاب‌آوری و بهزیستی ‌روان‌شناختی مادران دارای فرزند اتیسم صورت گرفت. روش این پژوهش نیمه‌آزمایشی با استفاده از طرح پیش‌آزمون -پس آزمون همراه با گروه گواه بوده است. جامعه آماری در این پژوهش را همه مادران دارای کودک اتیسم که در سال 95 به مراکز بهزیستی شهر تبریز مراجعه کرده بودند تشکیل ‌دادند که با روش نمونه‌گیری دردسترس تعداد 30 نفر انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش، مقیاس بهزیستی ‌روان‌شناختی(ریف، 1989) و تاب‌آوری(کانر و دیویدسون، 2003) بوده است. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره و چند متغیره مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که تأثیر آموزش ‌مثبت‌اندیشی با تکیه بر منابع معنوی و اعتقادات دینی بر متغیرهای بهزیستی ‌روان‌شناختی و تاب‌آوری هر دو معنادار است. در زیرمولفه‌های بهزیستی ‌روان‌شناختی، آموزش ‌مثبت‌اندیشی با تکیه بر منابع معنوی و اعتقادات دینی اسلامی بر متغیرهای رشد شخصی، ارتباط مثبت با دیگران، تسلط بر محیط و پذیرش خود تأثیر معنادار داشت ولی بر مؤلفه‌های خودمختاری و هدفمندی در زندگی معنادار نبود. بر این اساس آموزش مهارت‌های مثبت‌اندیشی با تکیه بر منابع معنوی و اعتقادات دینی می‌تواند باعث ارتقای بهزیستی ‌روان‌شناختی مادران دارای فرزند اتیسم و نیز افزایش تاب‌آوری آن‌ها شود و با توجه به ارتباطی که بهزیستی روان‌شناختی و همچنین تاب‌آوری با بسیاری از متغیر‌های تضمین کننده سلامت دارد، این آموزش می‌تواند تحولات مثبت زیادی را در زندگی افراد دارای فرزند اوتیسم ایجاد نماید.  

Keywords:

positive thinking skills , religious teachings and beliefs , psychological well-being , resilience , autism. , مهارت‌های مثبت‌اندیشی , منابع معنوی و اعتقادات دینی , بهزیستی روانشناختی , تاب‌آوری , اوتیسم.