تحلیل رگرسیونی روند تغییرات بیشینه دمای سطح آب در خلیج فارس ودریای عمان

با توجه به کاربرد گسترده دمای سطحی آب (SST) در تحقیقات آب و هوایی و اقیانوسی، این پارامتر از سال ۱۹۸۲ تا ۲۰۱۷ در خلیج فارس و دریای عمان مورد مطالعه قرار گرفت. در پی انجام این تحقیق داده های روزانه دمای سطحی خلیج فارس و دریای عمان از پایگاه اطلاعاتی سازمان ملی جوی و اقیانوس شناسی آمریکا استخراج شدند. این داده ها که از تلفیق منابع دادهای مختلف تهیه شده اند دارای وضوح مکانی۰/۲۵ درجه و با فرمت NetCDF دانلود شدند. روند زمانی تغییرات بیشینه دمای سطح آب در منطقه مورد مطالعه با تحلیل رگرسیون خطی و معنی داری با استفاده از آزمون من-کندال تخمین زده شد(معنی داری شیب خط روند در سطح ۰/۰۵). با استفاده از این روشها مشخص شد که در طی ماه های مارس، آوریل و نوامبر هیچ گونه روند منفی که نشان دهنده کاهش دما باشد مشاهده نشد، این بدان معنا است که در این سه ماه در بازه زمانی مطالعه شده به طور دایم شیب دمایی روند افزایشی داشته است. حداکثر روند افزایش دما در خلیج فارس به ویژه در شمال غرب آن مشاهده شده است. به طور عمده در نواحی شرقی و جنوب شرقی خلیج فارس به سمت تنگه هرمز و نواحی غرب و جنوب غرب دریای عمان نیز دارای کمترین روند افزایش دما بودند. این در حالی است که بالاترین روند تغییرات بیشینه دمای سطحی آب در این بازه زمانی در ماه آگوست در حدود۰/۰۷ درجه سلسیوس بر سال در شمال غرب خلیج فارس ثبت گردیده است. با توجه به نتایج تجزیه و تحلیل، مشخص شده که بیشینه دمای سطحی آب در طی ۳۶ سال در مناطق مختلف خلیج فارس و دریای عمان در حال افزایش است، که احتمالا ناشی از تاثیر تغییرات آب و هوایی و گرم شدن کره زمین باشد.

تحلیل رگرسیونی روند تغییرات بیشینه دمای سطح آب در خلیج فارس ودریای عمان Keywords:

دمای سطحی آب , رگرسیون خطی , آزمون من-کندال , دریای عمان , خلیج فارس