بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر مدل بر فعالیت جسمانی زنان میانسال شهر همدان

مقدمه: فعالیت جسمی  منظم و روزانه، عوارض میان‌سالی و یائسگی را به تاخیر می‌اندازد و سبب ارتقای کیفیت زندگی زنان می‌شود. این فعالیت‌ها مدیریت بیماری‌های دیابت و قلبی و عروقی و پوکی استخوان و فشارخون بالا را هم افزایش می‌دهد. هدف این مطالعه، تعیین تأثیر آموزش مبتنی بر مدل، بر فعالیت جسمانی زنان میان‌سال شهر همدان بود. روش‌ کار: در این مطالعۀ تجربی، ۱۲۲ زن میان‌سال ۵۰ تا ۶۴ سال، به‌صورت تصادفی ساده انتخاب و شرکت داشتند. ابزار مطالعه پرسش‌نامۀ محقق ساختۀ پرسید، برای سنجش سازه‌های مدل پرسید و حمایت اجتماعی بود. از گام شمار برای سنجش پیاده‌روی، از شاخص BMI برای ارزشیابی پیامد رفتار فعالیت جسمانی استفاده شد.ادیتنتهتهنتدو.کقیم.بوییاائمئکموبکوکی :یافته‌ها : در ارزشیابی سه ماه بعد، تغییرات معنی‌داری در سازه‌های مدل پرسید ملاحظه شد (۰/۰۰۱>P). پیاده‌روی  زنان میان‌سال افزایش یافت (۰/۰۰۱>P) و شاخص تودۀ بدنی، به‌صورت معنی‌داری کاهش نشان داده است (۰/۰۰۱>P)./ نتیجه­ گیری: مدل پرسید و حمایت اجتماعی، تغییرات سازه‌ها را نشان داد و پیاده‌روی مناسب‌ترین ورزش برای زنان میان‌سال انتخاب شد و موفقیت لازم را نشان داد و علاوه بر آن کاهش شاخص توده بدنی هم گزارش شد.

Keywords:

Educational Program , Physical Activity , PRECEDE Model , Midlife Women , Pedometer. , برنامۀ آموزشی , فعالیت جسمانی , مدل پرسید , زنان میان‌سال , گام شمار.