مقایسه تاثیر دو داروی آگونیست و آنتاگونیست GnRH در تحریک تخمک گذاری در زوج های نابارور با فاکتور مردانه، مراجعه کننده به بخش نازایی بیمارستان فاطمیه شهر همدان

سابقه و هدف: ناباروری و روش های درمانی آن از جمله مهم ترین چالش هایی است که طب زنان با آن رو به رو است. هدف از این مطالعه، مقایسه دو روش کاربرد آگونیست ها و آنتاگونیست های GnRH بر وقوع بارداری است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده، 84 زوج مراجعه کننده به مرکز ناباروری بیمارستان فاطمیه همدان با مشکل ناباروری با فاکتور مردانه، بطور تصادفی در دو گروه 42 نفری قرار گرفتند، گروه اول تحت درمان با داروی آگونیست GnRH (Bucereline) و گروه دوم تحت درمان با داروی آنتاگونیست GnRH(Cetrotide) قرار گرفتند. در پایان دو گروه از نظر میزان وقوع بارداری، تعداد اووسیت های بدست آمده، میانگین روزهای اینداکشن، تعداد تخمک های بارور شده، میزان بروز سندرم OHSS و هزینه درمان مورد  مقایسه قرار گرفتند. یافته‌ها :نتایج نشان داد که میزان بارداری کلینیکی در گروه آگونیست 19 مورد (23/45%) و در گروه آنتاگونیست 7 مورد (67/16%) بود و تفاوت مشاهده شده از نظر آماری معنی دار بود (009/0>P). تعداد اووسیت های بارور شده نیز در گروه آگونیست بطور معنی داری بیشتر از گروه آنتاگونیست بود (004/0>P) و میانگین روزهای اینداکشن در گروه آنتاگونیست بطور معنی داری کمتر بود (001/0>P).  میزان بروز سندرم OHSS و هزینه کلی درمان در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد که کارآیی داروهای آگونیست در وقوع بارداری به مراتب بهتر از داروهای آنتاگونیست می‌باشد و در عین حال میزان عوارض درمان را تحت تاثیر قرارنمی دهد

Keywords:

Bucereline , Cetrotide , Infertility , Male Factors , بیوسرلاین , ستروتاید , فاکتور مردانه , ناباروری