بررسی تاثیرکودهای زیستی بر صفات مورفوفیزیولوژیک شنبلیله در شرایط مختلف رطوبتی

به‌منظور بررسی تأثیر کودهای زیستی در کاهش اثر تنش کم‌آبیاری در شنبلیله، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه‌ای اجرا شد. عامل اول آبیاری در دو سطح بدون تنش (آبیاری بر-اساس 100 درصد ظرفیت خاک) و تنش کم آبیاری (آبیاری بر‌اساس 40 درصد ظرفیت خاک) و عامل دوم کود زیستی در سه سطح بدون کود زیستی، استفاده از قارچ میکوریزا و استفاده از عصاره جلبک در نظر گرفته شدند. صفات مورد بررسی شامل میزان سبزینگی، میزان آب نسبی برگ، شاخص پایداری غشاء، وزن‌تر بوته، عملکرد دانه، تعداد و عرض روزنه‌های برگ، تعداد غلاف و تعداد دانه در غلاف بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد اثر آبیاری برای تمام صفات مورد بررسی به‌جز تعداد روزنه معنی‌دار بود. همچنین اثر کود زیستی نیز برای تمام صفات و اثر متقابل آبیاری و کود زیستی برای اکثر صفات به‌جز میزان آب نسبی برگ معنی‌دار بود. بیشترین عملکرد دانه و وزن‌تر بوته به ترتیب به میزان 55/4 گرم در بوته و 06/18 گرم، در شرایط بدون تنش و با استفاده از کود میکوریزا حاصل شد. استفاده از کود میکوریزا در شرایط تنش سبب بهبود اکثر صفات در مقایسه با عدم استفاده از کود زیستی شد. نتایج رگرسیون گام‌به‌گام نشان داد که تعداد دانه در غلاف در شرایط تنش و بدون تنش بیشترین اثر را بر عملکرد دانه داشت درحالی‌که تعداد روزنه‌ها در شرایط بدون تنش و تعداد و عرض روزنه‌ها در شرایط تنش بیشترین اثر را بر وزن‌تر بوته داشتند.

Keywords:

تنش , رگرسیون گام به گام , عصاره جلبک , میکوریزا