بهزیستی روان شناختی بیماران مبتلا به نارسایی قلب: نقش تاب آوری و امید به زندگی
Publish place: Cradiovascular Nursing Journal، Vol: 7، Issue: 4
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 265
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ICNS-7-4_002
تاریخ نمایه سازی: 2 بهمن 1399
Abstract:
خلاصه
هدف. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش تابآوری و امید به زندگی در پیشبینی بهزیستی روان شناختی بیماران مبتلا به نارسایی قلب طراحی و اجرا شد.
زمینه. با توجه به اهمیت بهزیستی روان شناختی در ارتقای سلامت بیماران مبتلا به نارسایی قلب، بررسی متغیرهای تاثیرگذار بر آن همچون تابآوری و امید به زندگی از اهمیت برخوردارند.
روش کار. این پژوهش یک مطالعه توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری این مطالعه کلیه بیماران مبتلا به نارسایی قلب شهر رشت در سال 1397 بودند. شرکت کنندگان پژوهش 265 بیمار مبتلا به نارسایی قلب بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از سه پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ”ریف“، تابآوری ”کونور و دیویدسون“ و امید به زندگی ”اشنایدر“ و همکاران استفاده شد. داده های حاصل از مطالعه با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و مدل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها. نتایج این پژوهش حاکی از ارتباط مثبت و معنادار بهزیستی روان شناختی با تابآوری (386/0=r) و امید به زندگی (369/0=r) در بیماران مبتلا به نارسایی قلب بود. همچنین، نتایج رگرسیون حاکی از آن بود که خرده مقیاسهای تفکر عاملی و تاثیرات معنوی قادرند 228/0 از تغییرات بهزیستی روان شناختی بیماران نارسایی قلب را پیش بینی کنند.
نتیجه گیری. با توجه به عوامل تعیین کننده بهزیستی روان شناختی در این پژوهش میتوان با اجرای مداخلاتی همچون برنامه های آموزش تاب آوری و درمانهای روان شناختی متمرکز بر امید، بر بهزیستی روان شناختی بیماران مبتلا به نارسایی قلب و کیفیت ارائه مراقبتهای پرستاری افزود.
Keywords:
Authors
سارا رضایی
گروه روان شناسی عمومی، دانشکده علوم انسانی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی
شادی دهقان زاده
گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی
بهمن اکبری
گروه روانشناسی عمومی، دانشکده علوم انسانی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی