بازشناسی تحلیلی انتقادی معماری موزه های موسیقی ایران با تأکید بر سیرکولاسیون، دید و منظر، کانسپت؛ نمونه موردی: موزه ی موسیقی ایران، موزه موسیقی اصفهان

در سال های گذشته موزه های متنوعی در شهرهای مختلف ایران در حوزه موسیقی ایجاد شده و فعالیت کرده اند. که از جمله این موزه ها می توان به موزه آواها و نوا در شیراز، موزه موسیقی تبریز، موزه آلاشت مازندران و موزه مقامی خراسان اشاره نمود. برخی از بناهای ارزشمند تاریخی تهران در سال های اخیر، بمنظور احیاء، حفاظت و نگهداری به مرکز فرهنگی تفریحی تبدیل شده اند. موزه های تهران و اصفهان هر دو در خانه های تاریخی تأسیس شده اند. در موزه تهران تغییراتی در طرح فضاهای داخلی این خانه صورت گرفته که سیرکولاسیون حرکتی و منظر زیبایی برای بازدیدکنندگان بوجود آورده و تبعاً جذابیت بازدید از این موزه را دو چندان می کند. در موزه موسیقی اصفهان این تغییر در فضای حیاط انجام شده، جاذبه ای که بیش از پیش در این موزه جلب توجه می کند در دسترس بودن سازها و پخش موسیقی زنده است. در این پژوهش سعی شده تا با نگاهی کلی به خصوصیات معماری موزه های موسیقی در ایران و جهان، جایگاه سیرکولاسیون، دید و منظر و کانسپت معماری در موزه های موسیقی تهران و اصفهان مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد. در این مقاله از شیوه ی تحقیقی توصیفی تحلیلی بهره گرفته شده که با استفاده از منابع کتابخانه ای مؤسسه آموزش عالی جهاد دانشگاهی اهواز، کتابخانه مرکزی دانشگاه شهید چمران اهواز، کتابخانه مرکزی استان خوزستان، کتابخانه معاونت فرهنگی شهرداری اهواز و سایت های اینترنتی جهاد دانشگاهی، سیویلیکا و نشریه های مرتبط با موضوع انجام شده است.

Keywords:

موزه موسیقی , معماری موزه موسیقی , سیرکولاسیون , دید و منظر , کانسپت , موزه موسیقی ایران , موزه موسیقی اصفهان