جایگاه معنایی واژهی «حقّ» در قرآن کریم با محوریت همنشینی واژگان
Publish place: Journal of Koranic Studies in Literature، Vol: 4، Issue: 7
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 343
This Paper With 25 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_KORLU-4-7_006
تاریخ نمایه سازی: 2 بهمن 1399
Abstract:
معنا نقش مهمی را در تمام سطوح تحلیل زبانی و همچنین در مسائل علمی زبانشناسی بر عهده دارد. میتوان گفت واژه به خودی خود و بیرون از بافت درونی متن، گویای معنای دقیقی نیست و برای اینکه معنای دستوری و معنایی آن دریافت شود، باید درون جمله و در ارتباط با نشانههای دیگرِ زبانی که از روابط همنشینی در بافت جمله شکل میگیرد، قرار گیرد تا بار معنایی آن آشکار گردد.
قرآن کریم، این کلام گُهر بار الهی، نیز مشتمل بر واژگانی است که این واژهها به نوبهی خود دربرگیرندهی معانی متعددی با توجّه به ساختار معنایی و نحوی و بافت موضوعی آیات میباشند. از جمله این واژگان؛ واژهی « حقّ» میباشد که در برخی آیات قرآن کریم، بار معنایی متعددی را با توجه به موضوع مورد بحث در آیات در بردارد؛ بنابراین، این نوشتار، با توجّه به ساختار معنایی و بافت موقعیتی و موضوعی آیات، به بررسی معانی آن پرداخته و وجوه معنایی آن را از دیدگاه معناشناسی مورد تحلیل قرار داده است. نتیجهی بررسی و تحلیل معناشناسی در این نوشتار نشان داد که سیر معنایی واژهی «حقّ»، معانی متعددی چون: الله، دین اسلام، قرآن، مال و دارایی، بهره، سزاوارتر، دادگری، وجوب، توحید، مفهومی مقابل باطل میباشد. در ادامه نیز با توجه به تحلیل آماری-درصدی که انجام شد، واژهی حق به معنای " راستی و درستی " بیشترین بسامد را نسبت به دیگر معانی این واژه، در قرآن کریم در بر گرفته است.
Keywords:
Authors
قاسم مختاری
دانشگاه اراک
فریبا هادی فرد
دانشگاه اراک