غربال‏گری و جداسازی باکتری‏‏ های بومی تولید کننده پلیمر پلی‏ هیدروکسی ‏آلکانوآت از خاک‏ های آلوده به نفت پالایشگاه آبادان

  مقدمه: افزایش آلودگی محیط زیست ب ه واسطه‏ مصرف پلاستیک‏های سنتزی موجب گرایش به سمت روش‏های نوین بیوتکنولوژی برای تولید پلیمرهای تجزیه‏پذیر شده است. بنابراین، تحقیق حاضر با هدف یافتن باکتری‏های بومی تولید کننده PHA به منظور استفاده از آن‏ها در تولید پلیمرهای زیست تخریب پذیر انجام شد.   مواد و روش ‏‏ ها: نمونه خاک آلوده به پسماندهای نفتی جمع‏آوری و پس از غنی سازی اولیه، غربال‏گری باکتری‏های تولید کننده پلیمر پلی‏هیدروکسی‏آلکانوآت در محیط PHA Detection Agar انجام و با رنگ‏آمیزی سودان سیاه و Nile Blue A تایید شد. جدایه‏ها با استفاده از روش‏های فنوتیپی و تعیین توالی 16S rRNA تعیین هویت شدند. استخراج و تعیین بازده تولید پلیمر با استفاده از غلظت‏های مختلف هیپوکلریت سدیم و SDS انجام شد .   نتایج: از 26 جدایه مختلف، 17 جدایه دارای توانایی تولید پلیمر به میزان‏های متفاوت بودند که با توجه به میزان تجمع پلیمر درون سلول باکتریایی، 4 جدایه به منظور مطالعات بیشتر انتخاب شدند. بیش‏ترین درصد بازده جدایه ‏های منتخب 08/5 ± 53/75، 05/19 ± 82، 92/6 ± 06/81 و 84/11 ± 86/79 درصد محاسبه شد. در تعیین هویت مشخص شد که تمامی جدایه‏ها به گونه باسیلوس سرئوس تعلق دارند. در واقع بیوتیپ‏های مختلف این گونه در خاک‏های آلوده به نفت توان متفاوتی در تولید پلیمر نشان دادند. بحث و نتیجه ‏ گیری: با توجه به یافته‏های این تحقیق می‏توان بیان کرد که خاک‏های آلوده به ترکیبات نفتی به علت این‏که مقدار کربن بسیار بالاتری نسبت به نیتروژن و فسفر دارند و ترکیبات هیدروکربنی متفاوت طی زمان طولانی در این مناطق انباشته شده‏اند، محل‏های مناسبی برای جداسازی سویه‏های موثر در تولید پلیمر پلی‏هیدروکسی‏آلکانوآت هستند. به این ترتیب می‏توان سویه‏های سازش یافته با محیط با منبع کربن بالا را با بهینه‏سازی شرایط تولید در جهت تولید صنعتی این پلیمر به‏کار برد.

Keywords:

پلی ‏هیدروکسی‏ آلکانوآت , پلیمر , زیست تخریب پذیر , پسماند نفتی