نگرش به جهانی شدن فرهنگی از منظر گفتمان اصلاح طلبی

  پژوهش حاضر باهدف بررسی نحوه مواجهه ایران در دوره گفتمان اصلاح‌طلبی (1384 ـ 1376) و با تأکید بر آراء و اندیشه‌های برجسته‌ترین تولیدکنندگان این گفتمان، سید محمد خاتمی با جهانی‌شدن فرهنگی صورت گرفته است. در انجام این پژوهش از روش توصیفی ـ تبیینی استفاده‌ شده و داده‌های آن به روش کتابخانه‌ای گردآوری ‌شده است. برای سهولت دریافتن پاسخ مناسب به سؤال اصلی این پژوهش یعنی «گفتمان اصلاح‌طلبی در مواجهه با جهانی‌شدن فرهنگی چه دیدگاه‌هایی داشته است؟» و در نهایت، این دیدگاه‌ها منجر به چه نوع رابطه‌ای بین این دو شده است؟ از مدل امر سیاسی شانتال موفه که در آن سه نوع رابطه را در قبال جهانی‌شدن در نظر می‌گیرد بهره کافی برده شده است. فرضیة پژوهش بدین صورت بوده است که تا قبل از تثبیت گفتمان اصلاح‌طلبی در فضای سیاسی ایران، نوع نگاه، رویکرد و رابطه جمهوری اسلامی ایران با جهانی‌شدن به‌ویژه بعد فرهنگی آن، رویکردی منفی و بدبینانه و رابطه‌ای از نوع تخاصم و دشمنی بوده است. با روی کار آمدن دولت خاتمی و شکل‌گیری گفتمان اصلاح‌طلبی نوع نگاه و رویکرد به جهانی‌شدن دچار تغییراتی اساسی شد.

Keywords:

جهانی‌شدن فرهنگی , گفتمان اصلاح‌طلبی , آنتاگونیسم , آگونیسم