رابطه بین استرس والدگری و سلامت معنوی

سلامت معنوي، عبارت است از حالتي از بودن، احساسات مثبت، شناخت ارتباط فرد با خود، ديگران و يك نيروي ماورائي است كه در صورت تحقق، فرد احساس هويت، كمال، رضايتمندي، لذت، خرسندي، زيبايي، عشق، احترام، نگرش مثبت، آرامش و توازن دروني مي كند و داراي هدف و جهت در زندگي مي شود؛ استرس والدگري، حاصل اثر تعاملي كنشورزي خصوصيات اصلي و آشكار والدين با خصوصيات كودك است. روش پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصيفي - همبستگي است. جامعه ي آماري اين تحقيق كليه ي دانش آموزان ابتدايي شهرستان ايلام در سال تحصيلي ٩٦-٩٥ بود؛. به همين منظور، ٣٥٠ دانش آموز (٣٥٠ پدر و ٣٥٠ مادر) به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوري داده ها از پرسشنامه ي سلامت معنوي پالوتزين و آليسون و پرسشنامه ي استرس والدين آبيدين (١٩٦٧) استفاده شد. داده ها با آزمون آماري همبستگي پيرسون و با استفاده از نرم افزار آماري SPSS نسخه ي ٢١ مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه بين استرس والدگري و سلامت معنوي در مادران دانش آموزان رابطه ي معنيداري وجود دارد. همچنين نتايج نشان داد كه بين استرس والدگري و سلامت معنوي در پدران دانش آموزان رابطه ي معني داري وجود دارد. با توجه به نتايج پژوهش حاضر ميتوان گفت كه با بالا بردن سطح سلامت معنوي در والدين مي توان ميزان استرس را در آنها به طرز قابل توجهي پايين آورد كه اين هدف با برگزاري كارگاه هاي بهداشت رواني و برنامه هاي مشابه و تخصصي ديگر در مدارس براي والدين قابل دستيابي است.

Keywords:

استرس والدگری , سلامت معنوی , والدین , ایلام.