مقایسۀ تأثیر مداخلۀ آموزشی مبتنی بر رویکرد هیجان‌مدار و رویکرد غنی‌سازی روابط گاتمن بر تعارض زناشویی گروهی از زنان شهرستان خمین

تعارض یکی از عوامل مخرب زندگی زناشویی است و آثار زیان­باری بر سلامت فیزیکی و هیجانی زوجین دارد. هدف از انجام این پژوهش، مقایسۀ تأثیر مداخلۀ آموزشی مبتنی بر دو رویکرد هیجان­مدار و غنی­سازی روابط­ گاتمن بر تعارض زناشویی گروهی از زنان شهرستان خمین بود. این پژوهش از نوع نیمه­آزمایشی با طرح پیش­آزمون، پس­آزمون با گروه گواه و پیگیری سه­ماهه بود. جامعۀ آماری پژوهش، زنان شهرستان خمین بودند که در سال 1396، به مرکز مشاورۀ فراز مراجعه کرده بودند. 36 نفر با روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه گمارده شدند. ابزار جمع­آوری داده­ها پرسش­نامۀ تعارض زناشویی بود. نتایج تحلیل کواریانس چندمتغیری نشان داد مداخلۀ آموزشی مبتنی بر دو رویکرد هیجان‌مدار و غنی‌سازی روابط گاتمن سبب کاهش نمرات تعارض زناشویی و مؤلفه‌های آن شده است. همچنین، نتایج آزمون بونفرونی نشان داد در متغیر تعارض زناشویی بین دو رویکرد آموزشی، تفاوت معنی­داری وجود ندارد؛ اما تفاوت بین دو گروه آزمایش با گروه گواه در پس­آزمون و پیگیری برای متغیر تعارض زناشویی معنی­دار بود. پیگیری سه­ماهه، بیانگر ثبات برآیندها بود. با توجه به کمک رویکرد هیجان­مدار به زوجین در شناسایی و ابراز نیازها و احساسات و تمرینات ساختار­یافته رویکرد گاتمن برای افزایش مهارت­های ارتباطی، می­توان از این دو رویکرد در کاهش تعارض زناشویی استفاده کرد.

Keywords:

تعارض زناشویی , غنی‌سازی روابط , هیجان