اثربخشی الگوی قرآنی- روایی امید درمانی با رویکرد درمان یکپارچه توحیدی بر امید به زندگی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد

مقدمه : اخیرا میان روانشناسان غربی و دانشمندان علوم انسانی، مثبت اندیشی و داشتن نگرشی امیدوارانه به زندگی، به عنوان یکی از مؤثرترین روشهای درمان بیماری های روانی، به ویژه ناامیدی و افسردگی، مورد توجه قرار گرفته است که در این زمینه درمان یکپارچه توحیدی اثرپذیری خوبی از خود نشان داده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی الگوی قرآنی- روایی امید درمانی با رویکرد درمان یکپارچه توحیدی بر امید به زندگی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد انجام شد. روش بررسی: در این پژوهش نیمه آزمایشی، از بین کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، نمونه ای به حجم 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس و جایگزینی تصادفی در دو گروه (15 نفره) انتخاب شد. دوره ی مشاوره گروهی در 5 جلسه برای گروه آزمایش اجرا شد. از مقیاس امید اسلامی خلیلیان شلمزاری، جندقی و پسندیده (1392) برای گردآوری داده ها استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون کواریانس چند متغیری تحلیل شد. یافته‌ها: ضریب اندازه ی اثر نشان می دهد که 89 درصد تفاوت دو گروه آزمایش و کنترل مربوط به مداخله ی آزمایشی (۰۰۰/۰ P <) است. مقدار F نشان می‌دهد که ابعاد امید به زندگی (هدف، تلاش، اسباب، تکیه گاه، موانع امید، رابطه فرد و تکیه گاه و راه حل) گروه آزمایش افزایش یافته و در سطح معناداری 05/0 a= معنادار بود. یافته ها: الگوی قرآنی- روایی امید درمانی با رویکرد درمان یکپارچه توحیدی (به صورت مشاوره گروهی) می تواند بر امید به زندگی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد روش درمانی موثری باشد.    

Keywords:

Hope Therapy , Hope in Quran and hadiths , Monotheistic Integrated Treatment Model , Islamic Hope , امید درمانی , امید در قرآن و روایات , الگوی درمان یکپارچه توحیدی , امید اسلامی